ความสำคัญของพระพุทธศาสนากับประเทศชาติ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น



ประมวลสาระสำคัญ

ของการสนทนาพิเศษ

เรื่อง “ความสำคัญของพระพุทธศาสนา กับ ประเทศชาติ”

ที่บ้านคุณทักษพล – คุณจริยา เจียมวิจิตร

วันศุกร์ที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๖๐
(ภาพขณะสนทนา)


(ทีมงานบันทึกการถ่ายทำการสนทนาพิเศษในครั้งนี้)

~ พระพุทธศาสนา คิดเองไม่ได้ คนอื่นจะมาคิดพระพุทธศาสนาเองได้หรือ?

~ พระพุทธศาสนา หมายถึงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงตรัสรู้สิ่งที่มีจริง แล้วทรงแสดงความจริงเกื้อกูลให้สัตว์โลกได้มีความเข้าใจที่ถูกต้อง

~ วัด ไม่ใช่ที่อยู่ของคฤหัสถ์ แต่ต้องเป็นที่อยู่ของผู้ที่เข้าใจพระธรรมและก็สามารถที่จะดำรงชีวิตตามพระวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ ว่า นี่คือชีวิตของพระภิกษุ เพราะฉะนั้น ถ้าไม่สามารถดำรงชีวิตอย่างพระภิกษุ ที่นั่นใครจะอยู่ ก็ไม่ใช่วัด เพราะเหตุว่า ไม่ได้ศึกษาธรรม ไม่ได้เข้าใจธรรม

~ พระพุทธศาสนาดำรงอยู่ตราบใดที่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังเป็นที่เคารพสักการะนับถือเพื่อศึกษาให้เข้าใจ พระพุทธศาสนายังดำรงอยู่ตราบเท่าที่ยังมีผู้ที่ได้เข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

~ วินัย คือ การนำออกซึ่งกิเลส (เครื่องเศร้าหมองของจิต) นี้แน่นอนที่สุด เพราะฉะนั้น ยังไม่ได้อยู่ร่วมกับใคร แม้อยู่คนเดียว ก็ยังต้องมีพระธรรมที่จะเป็นเครื่องนำกิเลสนั้นออกด้วย

~ ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ความถูกต้องสมควร เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่ความผิด หรือ ความไม่ดี

~ ชีวิตประจำวัน พระธรรมก็แสดงให้เห็นถึงความชัดเจน ว่า อะไรเป็นบุญ อะไรเป็นบาป อะไรเป็นโทษ อะไรเป็นสิ่งที่ควรกระทำ อะไรเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ

~ พระพุทธศาสนา จะดำรงอยู่ได้ก็ด้วยความเข้าใจพระธรรม ไม่ว่าจะเป็นใคร ในยุคสมัยไหน ไม่ว่าจะเป็นยุคของพระเจ้าอโศกมหาราช หรือ ในยุคต่อๆ มา แม้แต่ภิกษุที่ไม่เข้าใจธรรมก็ยังเป็นโจรและเป็นกบฏได้ เพราะฉะนั้น ก็แสดงให้เห็นว่า ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้นที่สามารถจะดำรงพระพุทธศาสนาไว้ได้ ถ้าไม่มีความเข้าใจพระพุทธศาสนาจริงๆ แล้วจะพึ่งอะไรที่จะทำให้ประเทศชาติพ้นจากภาวะที่คับขันได้?

~ ถ้าในยุคนี้ไม่มีการศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจถูกต้อง ก็จะทำให้มีการกระทำให้พระพุทธศาสนาสูญหายล่มจมไปโดยที่ไม่เข้าใจพระธรรม

~ พระพุทธศาสนาเป็นคำสอนที่ทำให้เข้าใจถูกต้องว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรควร อะไรไม่ควร

~ สิ่งไหนที่เราคิดว่ามีค่าที่สุด เราจะทำสิ่งนั้นก่อน เพราะฉะนั้น ไม่ใช่หมายความว่าชีวิตของเราอยู่ไป เราก็ทำหน้าที่ไปโดยที่ว่าไม่ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปด้วยความถูกต้อง เพราะฉะนั้น ถ้าเห็นค่าอย่างนี้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ก็ต้องไม่ละเลยที่จะเข้าใจธรรมแล้วก็รู้ว่า ต้องเข้าใจธรรม ทุกอย่างจึงจะเป็นไปด้วยความถูกต้อง และตรงต่อพระธรรมด้วย

~ เป็นคนดีกันหรือเปล่า? ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่รู้เลย คิดว่า ดี แต่ว่าความจริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ว่าความไม่ดีที่ทุกคนมีและยังมีอยู่ จะหมดสิ้นไปได้อย่างไรถ้าไม่รู้ว่าไม่ดีอย่างไร ถ้าเรารู้ว่าเราดีแล้วเราจะแก้ไขอะไรไหม เพราะดีแล้ว? แต่เพราะเข้าใจถูกต้อง ว่า ไม่ดีตรงไหน และเห็นโทษของสภาพธรรมที่ไม่ดี นั้น ปัญญาที่เข้าใจอย่างนั้นก็จะนำมาสู่การแก้ไขให้ดีขึ้น ทั้งหมดขึ้นอยู่กับปัญญาความเข้าใจถูก ซึ่งไม่มีใครที่จะเข้าใจได้ถึงที่สุดอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ จึงต้องมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ถ้ากล่าวว่ามีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง แต่ไม่ศึกษาพระธรรมแล้วจะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งได้อย่างไร

~ อะไรที่มีค่าที่สุด ก็จะให้เวลากับสิ่งนั้น

~ ให้คนได้มีความเห็นถูกเข้าใจถูก จะได้ไม่ทำในสิ่งที่ผิด ทั้งผู้ที่เป็นบรรพชิตและคฤหัสถ์

~ คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นยุคใด สมัยใดก็ตาม

~ ความไม่รู้ ไม่สามารถจะไปแก้ปัญหาอะไรได้ นอกจากจะพอกพูนความไม่รู้ให้เพิ่มมากยิ่งขึ้น

~ เป็นโอกาสดีที่ทุกคนจะได้ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจให้ถูกต้อง จะได้ไม่ไปทำในสิ่งที่ผิดอันเนื่องมาจากการไม่ได้เข้าใจธรรม

~ บวช ด้วยความไม่รู้ เป็นแสนๆ รูป ก็บาปเป็นแสนๆ รูป

~ ผู้ที่จะแก้ไขความเสื่อมโทรมของพระพุทธศาสนาได้ ต้องเป็นผู้ที่เข้าใจ
พระธรรมมวินัยเท่านั้น

~ ถ้าใครคิดที่จะเปลี่ยนแปลงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้นั้นไม่มีความเคารพยำเกรงในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

~ ไม่มีความเข้าใจพระธรรมวินัย จะมีความเจริญได้อย่างไร

~ ถ้าทุกคนเห็นคุณค่าของคำแต่ละคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วก็รู้ว่าคิดเองไม่ได้ ก็จะทำให้สิ่งที่ผิดๆ ค่อยๆ หมดไป

~ จะรู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หนทางเดียว คือ ฟังคำของพระองค์แล้วมีความเข้าใจที่ถูกต้อง ไม่ใช่ไปทำอย่างอื่น

~ ถ้าพระภิกษุไม่ศึกษาพระธรรม ไม่เห็นคุณของพระวินัย จึงประพฤติตามไม่ได้ แต่ถ้าได้ศึกษาพระธรรมและเห็นคุณค่าของพระวินัยแล้วก็จะประพฤติตามพระวินัย ไม่คิดที่จะละเมิด หรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขพระวินัย สิ่งที่มีค่า แล้วจะกลับทำให้เป็นสิ่งที่ไม่มีค่าได้หรือ?

~ ถ้าผู้ใหญ่ของเราทั้งประเทศ เริ่มเห็นความสำคัญของพระพุทธศาสนาและศึกษาให้ถูกต้อง เด็กเยาวชนก็ต้องได้รับความถูกต้องด้วย เพราะผู้ใหญ่เข้าใจถูกต้องแล้ว แต่ถ้าผู้ใหญ่ไม่ได้ศึกษาให้เข้าใจแล้วเด็กเยาวชนจะเอาความถูกต้องมาจากไหน เราก็มีแต่หวังว่าอยากให้เยาวชนศึกษาธรรม แต่ว่าเยาวชนจะได้ความเข้าใจจากไหน ถ้าผู้ใหญ่ไม่ได้เข้าใจก่อน เพราะฉะนั้น พระพุทธศาสนาก็เป็นเรื่องสำหรับทุกวัยที่สะสมมา บังคับเขาไม่ได้ ขึ้นอยู่กับว่าเขาสะสมมาพอที่จะเห็นประโยชน์หรือไม่

~ ชาตินี้ไม่สนใจที่จะฟังพระธรรมที่จะศึกษาให้เข้าใจให้ถูกต้อง แล้วชาติต่อไปก็คงจะเหมือนชาตินี้ ถ้าไม่เริ่มสนใจที่จะฟังที่จะศึกษาให้ถูกต้องตั้งแต่ต้น

~ กุศลดีงาม อกุศลไม่ดีงาม ถ้าปัญญาสามารถที่จะเข้าใจถูกเห็นถูก ว่า อะไรเป็นประโยชน์ แล้ว ปัญญานำไปในกุศลทั้งปวง ก็ไม่มีทางที่ (คนใน) ประเทศชาติ จะทุจริตเพิ่มขึ้น ถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องเพิ่มขึ้น

~ ถ้าไม่ได้ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ก็มีแต่ความโลภ ความติดข้อง ซึ่งนำมาซึ่งทุจริตต่างๆ

~ แก้ปัญหาเผินๆ ด้วยความไม่รู้ แก้ไม่สำเร็จ แต่ถ้ามีความเข้าใจพระธรรม มีความเข้าใจที่มั่นคงเพิ่มขึ้น คนดีเพิ่มขึ้น คนชั่วน้อยลง ประเทศชาติก็เจริญมั่นคงขึ้น

ขอเชิญคลิกฟังบางช่วงบางตอน (ซึ่งไพเราะเป็นอย่างยิ่ง) ได้ที่นี่ครับ

ช่วยชาติ คือ ช่วยให้คนเป็นคนดี

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และ อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ