เถระปลอม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ประมวลสาระสำคัญ

การสนทนาพิเศษ เรื่อง "มหาเถรสมาคม กับ พระธรรมวินัย"

ที่บ้านคุณทักษพล – คุณจริยา เจียมวิจิตร

วันศุกร์ที่ ๒๒ กันยายน ๒๕๖๐

~ ความเคารพสูงสุดในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือ ต้องศึกษาพระธรรมและประพฤติปฏิบัติขัดเกลากิเลสตามพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง

~ ธัมมเถระ เป็นผู้ที่มั่นคงในธรรม ศึกษาพระธรรม มีความเคารพในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เข้าใจพระธรรมมากเท่าไหร่ ความเคารพยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

~ มั่นคงในคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่เปลี่ยนสักคำ ต้องศึกษาด้วยความเคารพ ทั้งพระธรรมและพระวินัย ทั้งหมดเป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรมก็เป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระวินัยทุกข้อก็ทรงบัญญัติด้วยพระองค์เอง ไม่มีใครสามารถที่จะบัญญัติได้ เพราะฉะนั้น ผู้ที่มีความเคารพยิ่งในพระธรรมวินัย ไม่ว่าในกาลไหน ก็คือ ผู้ที่ประพฤติตามพระธรรมวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

~ ถ้าภิกษุใด ไม่ได้ประพฤติตามพระวินัย ภิกษุนั้น ไม่ได้มั่นคงในพระธรรมวินัย ไม่ใช่ธัมมเถระ

~ ชาวพุทธต้องศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจ สิ่งใดผิด ก็ต้องบอกว่าผิด สิ่งที่ผิดจะบอกว่าถูกได้อย่างไร

~ ทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แสดงความลึกซึ้งอย่างยิ่งแค่ไหน ได้ยินคำเดียว รอบรู้ในคำนั้นหรือเปล่า

~ ไม่เข้าใจพระธรรมวินัยเลย จะไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะไม่เห็นคุณในความที่พระองค์ทรงตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้ทรงบริสุทธิ์อย่างยิ่งและทรงมีพระมหากรุณา ทุกคำของพระองค์ ไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนให้ใครเลย ไม่มีใครจะมีพระมหากรุณาเท่ากับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยเหตุนี้ พระวินัยทั้งหมด ก็เพื่อความอยู่เป็นสุขของภิกษุ ภิกษุต้องระลึกได้ ถ้าไม่ประพฤติปฏิบัติตาม ก็ไม่ใช่ภิกษุผู้ที่จะอยู่เป็นสุขในพระธรรมวินัย ก็ต้องมีความเดือดร้อน

~ ภิกษุจะไปทำอย่างคฤหัสถ์ไม่ได้ ต้องระวังอย่างยิ่งว่าความประพฤติตั้งแต่เช้าจนถึงหลับไป ได้ประพฤติผิดพระวินัยหรือเปล่า

~ พระธรรมวินัยที่สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ดีแล้ว เหมาะควรทั้งหมด ใครเปลี่ยนแปลงไม่ได้ พระธรรมและพระวินัยนั้น คือ พระสัทธรรมที่ดีแล้ว แต่ถ้ายุคสมัยที่ไม่เป็นไปตามพระธรรมวินัย ก็ต้องแก้ไขให้กลับคืนสู่พระธรรมวินัย มิฉะนั้น ก็ลบเลือนคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหมด

~ ถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องตามความเป็นจริง พระศาสนาก็จะดำรงอยู่ได้ แต่เพราะไม่มีความเข้าใจ จึงมีความคิดไปต่างๆ กระทำสิ่งต่างๆ ซึ่งคิดว่าถูกต้องแต่ความจริงไม่ถูกต้อง ดังนั้น จึงต้องกลับมาศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจ และประพฤติปฏิบัติตามด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

~ ถ้ากล่าวว่าเป็นชาวพุทธ นับถือพระพุทธศาสนา ก็คือ เคารพสูงสุดในพระธรรมวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

~ บวชเป็นพระภิกษุเพื่ออะไร อยู่ดีๆ เป็นคฤหัสถ์ก็ฟังพระธรรมเข้าใจได้ เพราะเหตุใดจึงไปบวช ต้องย้อนไปถึงจุดเดิม ว่า บวชเพื่ออะไร? มิฉะนั้น ผู้นั้นไม่ใช่ภิกษุ ถ้าไม่บวชเพื่อศึกษาพระธรรมให้เข้าใจและขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิตตามพระธรรมวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้แล้ว

~ ถึงแม้ว่ากาลเวลา ยุคสมัย จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรก็ตาม หรือแม้รัฐบาลจะมีความประสงค์ที่จะให้ประเทศชาติพึ่งพาอาศัยพระภิกษุเพื่อที่จะให้ประชาชนอยู่ในศีลธรรมอันดีงามก็ตาม แต่อย่างไรก็ตาม ก็จะเปลี่ยนแปลงพระธรรมวินัยไม่ได้ ภิกษุในพระธรรมวินัย ก็จะต้องเป็นพระภิกษุในพระธรรมวินัย

~ วัดคือที่อยู่ของพระภิกษุ อยู่เพื่ออะไร? อยู่วัดแล้วทำอย่างคฤหัสถ์ได้ไหม? เพราะฉะนั้น วัด ก็ต้องเป็นที่อยู่สำหรับผู้ที่มีเพศที่ต่างจากคฤหัสถ์ และตลอดทั้งชีวิตอุทิศเพื่อการศึกษาพระธรรมซึ่งลึกซึ้งอย่างยิ่ง จึงสละอาคารบ้านเรือนที่จะใช้ชีวิตตลอดชีวิตเพื่อให้เข้าใจธรรมที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

~ ถ้าพระภิกษุมีความเคารพจริงๆ ในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็จะเห็นประโยชน์ของพระธรรมและพระวินัยทุกข้อ ประพฤติปฏิบัติตามด้วยความเคารพ ไม่ฝ่าฝืนหรือไม่ล่วงละเมิด

~ บรรพชิตครองจีวร แสดงเพศของศากยบุตร คือ ผู้ที่จะประพฤติดำเนินตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วทำในสิ่งที่ไม่ดีได้อย่างไร อย่างเช่น พูดเล่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพูดเล่นหรือ? เพราะฉะนั้น ต้องเห็นกิเลสแม้เพียงเล็กน้อย ต้องเห็นโทษที่น่ารังเกียจจริงๆ จึงสามารถที่จะมีชีวิตอยู่ในเพศบรรพชิตได้ มิฉะนั้น ก็ไปอบายภูมิ เพราะหลอกคนอื่น ลวงคนอื่นโดยการครองจีวรแล้วก็ไม่ประพฤติตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

~ พุทธะ (ปัญญา) คือ อะไร คือ แสงสว่าง ไม่มีความสว่างใดๆ เปรียบได้ เพราะสามารถส่องให้เห็นสิ่งที่อยู่ในความมืด และทำลายความมืดคืออวิชชา (ความไม่รู้) ของสัตว์โลกทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเทวดา พรหม มนุษย์ เพราะฉะนั้น ปัญญายิ่งใหญ่แค่ไหน ถ้าไม่ศึกษาพระธรรมจริงๆ ไม่มีทางที่ปัญญาจะเจริญขึ้นได้เลย

~ มั่นใจหรือยังว่า ปัญหาทั้งหมดมาจากอกุศลซึ่งมาจากความไม่รู้ เพราะฉะนั้น หนทางแก้ มี, ถ้ามีคนดี มีคนที่เข้าใจที่ถูกต้อง ไม่มีปัญหาเลย พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีปัญหาไหม พระอรหันต์ทั้งหลาย มีปัญหาไหม เพราะฉะนั้น ผู้ที่มีความเข้าใจถูกมีความเห็นถูก ไม่มีปัญหาเลย

~ จะไปรบกับความไม่ดี แล้วจะเอาอะไรไปรบกับความไม่ดี เอาความไม่ดีไปรบกับความไม่ดีแล้วจะชนะอะไร นอกจากจะมีแต่ความไม่ดีเพิ่มขึ้น

~ พระภิกษุ สามารถช่วยสังคมได้ตามพระธรรมวินัย ไม่ใช่ว่าไม่ช่วย แต่ช่วยในสิ่งที่คฤหัสถ์เขาช่วยไม่ได้ เพราะเหตุว่าคฤหัสถ์ไม่ได้มีความรู้ความเข้าใจธรรม อย่างผู้ที่ได้ศึกษาธรรมขัดเกลากิเลสในเพศบรรพชิต ซึ่งเป็นหัวหน้าของพุทธบริษัท เพราะฉะนั้น พระภิกษุช่วยคฤหัสถ์ให้มีความประพฤติที่ถูกต้องให้ช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกันและ (ทำให้คฤหัสถ์) ทำหน้าที่ของคฤหัสถ์ที่ดี เพราะฉะนั้น พระภิกษุต้องรักษาพระวินัย ไม่ใช่ไปทำหน้าที่อย่างคฤหัสถ์

~ ถ้าไม่มีคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คฤหัสถ์ที่เคยไม่ดี จะเป็นคนดีได้ไหม

~ ถ้าชื่นชมภิกษุที่ไปช่วยทำกิจของคฤหัสถ์ ก็เท่ากับเป็นการทำลายพระศาสนา ซึ่งไม่ใช่เป็นการที่ควรจะชื่นชม เพราะเหตุว่า พระภิกษุนั้นไม่ได้ทำกิจของพระภิกษุ เพราะพระภิกษุสละความเป็นคฤหัสถ์แล้ว จะไปทำกิจของคฤหัสถ์ได้อย่างไร

~ ขณะนี้มีพระภิกษุที่ต้องอาบัติ (ล่วงละเมิดพระวินัย) มากมายในทุกเรื่อง เพราะไม่มั่นคงในพระศาสนา

~ ความมั่นคงความสงบสุข ก็ต้องมาจากคนดี เพราะฉะนั้น การที่จะให้คนชั่ว กลับเป็นคนดี ก็ด้วยการที่เข้าใจธรรม เป็นการชนะความชั่ว ด้วยความดี ชนะความไม่รู้ ด้วยความรู้

~ ภัยและโทษมหาศาล ถ้ามีใครคิดที่จะเปลี่ยนคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ตรัสไว้ดีแล้วด้วยพระมหากรุณาคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระปัญญาคุณ

~ เมื่อมีพระธรรมวินัยเป็นศาสดาแทนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือ ไม่มีเถรสมาคม

~ ถ้าสิ่งไหนที่ไม่จริง ก็ต้องบอกว่าไม่จริง ถ้าไม่เข้าใจธรรม ไม่เข้าใจพระวินัย ก็เป็นเถระโดยบวชนานหรือไม่ก็เป็นเถระเมื่อบวชเมื่อแก่ แต่ว่าไม่มีความเข้าใจที่จะดำรงพระศาสนาไว้ได้ เพราะเหตุว่า ถ้าเป็นเถระที่เป็นธัมมเถระ (ผู้มั่นคงในธรรม) จะไม่ตั้งเป็นเถรสมาคม เพราะเหตุว่า มีความเคารพอย่างยิ่งในพระธรรมวินัยซึ่งใครๆ ก็ไม่สามารถที่จะบัญญัติได้ละเอียดอย่างนั้น เพราะฉะนั้น หน้าที่ของผู้ที่เป็นธัมมเถระ ก็คือ เข้าใจ ศึกษา มั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงธรรมวินัยใดๆ เลยทั้งสิ้น ไม่ใช่ว่าเราอยากจะมีเถระปลอม เพราะของปลอม ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

~ ถ้าเป็นเถระปลอม รู้ไม่ยากเลย ใครก็ตามที่คิดจะเปลี่ยนแปลงพระธรรมวินัย นั่นแหละ คือ เถระปลอม ทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ใครคิดจะเปลี่ยน ผู้นั้นไม่ใช่เถระ แม้ผู้เป็นคฤหัสถ์ ถ้าคิดที่จะเปลี่ยนคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่ใช่พุทธบริษัท, ถ้ามีความเคารพสูงสุดในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะกล้าเปลี่ยนคำของพระองค์หรือ?

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...