ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อุทาน เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 400
ชื่อว่าสันตุฏฐิ. สมจริงดังคำที่ท่านกล่าวไว้ว่า ผู้ไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่เป็นอดีต ไม่บ่นถึงสิ่งที่เป็นอนาคต ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่งเป็นปัจจุบัน ท่านเรียกว่า ผู้สันโดษ.
..................................
ทุกคนคิด คิดนั่น คิดนี่ คิดถึงคนนั้น คนนี้ คิดเรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆ ตลอดเวลา ด้วยความไม่รู้ความจริงของสิ่งที่มีจริงๆ จึงเป็นเราที่คิด แต่คิดมีจริง คน เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆ ไม่มีจริง อบรมความเข้าใจ จนกว่าจะค่อยๆ รู้ขึ้นว่าคิดเป็นเพียงสภาพคิด แต่เพราะความไม่รู้ เพราะความเป็นเราที่คิดอย่างนี้ อย่างนั้น คิดแล้วก็สงสัยสภาพคิดนึก จริงๆ สภาพธรรมที่คิด เกิดแล้วก็ดับไป สิ่งที่ คิด เช่นคิดถึงบุคคลนั้น บุคคลนี้ แท้ที่จริงไม่มีจริงเลย เรามักทุกข์ไปกับสิ่งที่ไม่มีจริง ไม่กังวลถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้วด้วย และสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น แต่นี่..เป็นตลอดทั้งวัน เพราะฉะนั้น นี่เป็นความเป็นตัวตน และความไม่รู้ในลักษณะของสภาพธรรม ถ้ารู้จริงๆ ไม่ต้องกังวลถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ก็ยังมาไม่ถึง ขณะนี้มีสิ่งซึ่งฟังแล้วค่อยๆ เข้าใจขึ้นในสิ่งที่กำลังปรากฏ และเป็นหนทางเดียว และขณะใดที่กำลังรู้ลักษณะ ขณะนั้นก็ไม่ใช่เรา เป็นสติอีกระดับหนึ่ง ไม่ต้องใช้ ชื่อ อะไรก็ได้ แต่เป็นสติที่สามารถเข้าถึง คือ กำลังรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ ก็เป็นปัญญาอีกระดับหนึ่ง
..กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ค่ะ
พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 210
ว่าด้วยผู้มีราตรีเดียวเจริญ
บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง สิ่งใดล่วง ไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้วและสิ่งที่ยังไม่มาถึงก็เป็นอันยังไม่ถึง ก็บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบันไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลนในธรรมนั้นๆ ได้ บุคคลนั้นพึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ ให้ปรุโปร่งเถิด
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ความตายในวันพรุ่ง เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้น ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย พระมุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปกติอยู่อย่างนี้ มีความเพียรไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน นั้นแลว่า ผู้มีราตรีหนึ่งเจริญ.
.................................
ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมได้ที่....
อย่าอาลัยถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว อย่ากังวลถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง
...ขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาของทุกๆ ท่านค่ะ...