ขอสอบถาม เรื่องการมีปกติเจริญสติปัฎฐาน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สิ่งที่มีจริงๆ คือ สภาพธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไป ไม่ว่าพ้นไปจากสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และ ใจ นั้น เป็นที่ตั้งให้สติปัญญาเกิดขึ้นระลึกรู้ตามความเป็นจริงได้ว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา ได้ ซึ่งจะต้องอาศัยเหตุที่สำคัญ คือ การฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ฟังในสิ่งที่มีจริงบ่อยๆ เนืองๆ จนมั่นคงจริงๆ ซึ่งเป็นเรื่องของการอบรมเจริญปัญญาไปตามลำดับ ไม่ใช่เรื่องหวัง ไม่ใช่เรื่องของความอยากความต้องการ ไม่ใช่เรื่องของการจดจ้อง ไม่ใช่เรื่องของการไปกระทำอะไรด้วยความเป็นตัวตน ด้วยความเห็นผิดและด้วยความไม่รู้

ขณะที่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง นั้น จะไม่ใช่เรื่องราว สัตว์ บุคคลหรือสิ่งหนึ่งสิ่งใด เลย แต่เป็นการที่ไม่ว่าจะสภาพธรรมที่เกิดปรากฏ ก็สามารถรู้ตรงตามความเป็นจริง ไม่ผิด ไม่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง

บุคคลผู้ที่เข้าใจในความเป็นจริงของธรรม ว่า ไม่มีเขา ไม่มีเรา ไม่มีสัตว์ ไม่มีบุคล ไม่มีตัวตน มีแต่ธรรมเท่านั้นที่เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ กุศลธรรมประการต่างๆ ก็จะค่อยๆ เจริญขึ้น มั่นคงขึ้น ละเอียดขึ้น เพราะปัญญา นำไปในกิจทั้งปวงที่ดีงามโดยตลอด ครับ

ขอเชิญคลิกฟังคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้

ผู้ที่อบรมเจริญสติปัฏฐานรู้อะไร

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณวิทยากรมากๆ ครับ

คำตอบเป็นประโยชน์และเพิ่มพูนความเข้าใจได้ดีเป็นอย่างยิ่งในเรื่องของการมีปกติเจริญสติปัฏฐานในชีวิตประจำวัน

แต่ได้พบข้อความที่ไม่ตรงกับในเทปบรรยายที่แนบมาด้วย คือ

"แม้ขณะนั้นก็ไม่ใช่เป็นทานซึ่งไม่ประกอบด้วยสติปัฏฐาน"

ซึ่งในเทปบรรยาย วินาทีที่ 30 ที่ อ.กล่าวคือ เป็นทานที่ไม่ประกอบด้วยสติปัฎฐาน จึงขอให้ผู้ดูแลช่วยแก้ไขข้อความด้วยครับ

ขออนุโมทนาครับ