การกำหนด ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ

อรรถ : ขอถามปัญหาครับ เพราะเหตุใดการกำหนด โกรธหนอ ได้ยินหนอ คันหนอ ปวดหนอ ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ ฯลฯ ท่านอ.จึงกล่าวว่าไม่ใช่การเจริญสติปัฏฐานที่ระลึกรูปนามตามความเป็นจริงครับ

ในเมื่อเขาก็กล่าวว่ามีสภาพธรรมใดเกิดก็กำหนดในใจตามสภาพธรรมที่เกิดนั้นเช่นกันเป็นการเจริญสติอยู่กับปัจจุบัน

อ.อรรณพ : ถ้าคิดว่ามีเราที่กำหนด ก็แสดงว่ายังไม่มีความเข้าใจในขั้นปริยัติมั่นคงว่า เป็นธรรมที่ไม่ใช่เรา จึงเป็นไปไม่ได้ที่สติปัฏฐานจะเกิดครับ

การจดจ้องในการก้าวย่าง เป็นต้น ไม่ใช่การรู้ลักษณะสภาพธรรม ที่เป็นปรมัตถธรรมครับ

ยุบหนอ-พองหนอ เป็นวิปัสสนาหรือไม่

ขณะที่สติเกิด เป็นไปในทางดี