๗. ทิฏฐิสูตร ว่าด้วยคนติดลาภสักการะเหมือนถูกแทงด้วยลูกศร

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 648

๗. ทิฏฐิสูตร

ว่าด้วยคนติดลาภสักการะเหมือนถูกแทงด้วยลูกศร

[๕๕๑] พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า.

[๕๕๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อะไรแทงใครด้วยลูกศรคือทิฏฐิ ลาภสักการะและความสรรเสริญ ย่อมตามถึงพระเสขะผู้ยังไม่บรรลุอรหัตตผล คำว่า "ลูกศร" นี้ เป็นชื่อของลาภสักการะและความสรรเสริญ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ ฯลฯ อย่างนี้แล เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ.

จบทิฏฐิสูตรที่ ๗

อรรถกถาทิฏฐิสูตรที่ ๗

พึงทราบวินิจฉัยในทิฏฐิสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้.

บทว่า ทิฏฺิคเตน คือ ทิฏฐิ.

บทว่า วิเสน คือ กำซาบด้วยพิษ.

บทว่า สลฺเลน คือ ลูกศร.

จบอรรถกถาทิฏฐิสูตรที่ ๗