๑๐. ชนปทกัลยาณีสูตร ว่าด้วยลาภสักการะ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 660

๑๐. ชนปทกัลยาณีสูตร

ว่าด้วยลาภสักการะ

... ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เรากำหนดรู้ใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้อย่างนี้ว่า แม้เพราะนางงามประจำชนบทเป็นเหตุ ท่านผู้นี้ก็ไม่จงใจพูดมุสา แต่สมัยต่อมา เราเห็นเขาถูกลาภสักการะและความสรรเสริญครอบงำย่ำยีจิตแล้ว ก็กล่าวมุสาทั้งที่รู้ได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ ฯลฯ อย่างนี้แล เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ.

จบชนปทกัลยาณีสูตรที่ ๑๐

จบทุติยวรรคที่ ๒

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. สุวัณณปาติสูตร

๒. รูปิยปาติสูตร

๓. สุวัณณนิกขสูตร

๔. สุวัณณนิกขสตสูตร

๕. สิงคินิกขสูตร

๖. สิงคินิกขสตสูตร

๗. ปฐวีสูตร

๘. อามิสกิญจิกขสูตร

๙. ชีวิตสูตร

๑๐. ชนปทกัลยาณีสูตร.

อรรถกถาสูตรที่ ๔ เป็นต้น

สุวัณณนิกขสตสูตรที่ ๔ เป็นต้น ไม่มีอรรถกถาอธิบาย.

จบอรรถกถาทุติยวรรคที่ ๒