๑๓. ปชาปติสูตร ว่าด้วยผู้ไม่จงใจพูดมุสาเพราะเหตุแห่งภรรยา

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 682

๑๓. ปชาปติสูตร

ว่าด้วยผู้ไม่จงใจพูดมุสาเพราะเหตุแห่งภรรยา

... เรากำหนดใจด้วยใจแล้ว ย่อมรู้บุคคลบางคนในโลกนี้ อย่างนี้ว่า แม้เพราะเหตุแห่งภรรยา ท่านผู้นี้ก็ไม่จงใจพูดมุสา แต่สมัยต่อมา เราเห็นเขาถูกลาภสักการะและความสรรเสริญครอบงำย่ำยีจิตแล้ว ก็กล่าวมุสาทั้งที่รู้ได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า เพราะเหตุนั้นแล ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลาย

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 683

พึงศึกษาอย่างนี้ว่า เราทั้งหลายจักละลาภสักการะและความสรรเสริญที่เกิดขึ้นแล้วเสีย และลาภสักการะและความสรรเสริญที่บังเกิดขึ้นแล้ว จักย่ำยีจิตของเราทั้งหลายตั้งอยู่ไม่ได้ เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้แหละ.

จบปชาปติสูตรที่ ๑๓

จบจตุตถวรรคที่ ๔

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. ภินทิสูตร

๒. มูลสูตร

๓. ปฐมธรรมสูตร

๔. ทุติยธรรมสูตร

๕. ปักกันตสูตร

๖. รถสูตร

๗. มาตุสูตร

๘. ปิตุสูตร

๙. ภาตุสูตร

๑๐. ภคินิสูตร

๑๑. ปุตตสูตร

๑๒. ธีตุสูตร

๑๓. ปชาปติสูตร

จบลาภสักการสังยุตที่ ๕

อรรถกถาสูตรที่ ๘ - ๑๓ ไม่มีอรรถกถาอธิบาย.

จบอรรถกถาลาภสักการสังยุตที่ ๕