พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๒. เปสิสูตร ว่าด้วยชิ้นเนื้อลอยในอากาศ

 
บ้านธัมมะ
วันที่  5 ก.ย. 2564
หมายเลข  36709
อ่าน  511

[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 707

๒. เปสิสูตร

ว่าด้วยชิ้นเนื้อลอยในอากาศ


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 26]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 31 ม.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 707

๒. เปสิสูตร

ว่าด้วยชิ้นเนื้อลอยในอากาศ

[๖๔๑] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในเวหาส พวกแร้งบ้าง กาบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างก็โผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น ได้ยินว่า ชิ้นเนื้อนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นคนฆ่าโค อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง.

จบเปสิสูตรที่ ๒

อรรถกถาเปสิสูตรที่ ๒

ในเรื่องชิ้นเนื้อ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า โคฆาตโก ความว่า ผู้ฆ่าโคนั้นชำแหละเนื้อโคเป็นชิ้นๆ ตากให้แห้ง ขายเนื้อแห้งเลี้ยงชีวิตอยู่หลายปี. ด้วยเหตุนั้น ในเวลาที่

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 31 ม.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 708

สัตว์นั้นจุติจากนรก ชิ้นเนื้อนั่นแล ได้ปรากฏเป็นนิมิต. สัตว์นั้นจึงเกิดเป็นมังสเปสิเปรต.

จบอรรถกถาเปสิสูตรที่ ๒