พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๖. สัตติสูตร ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นหอก

 
บ้านธัมมะ
วันที่  5 ก.ย. 2564
หมายเลข  36713
อ่าน  413

[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 710

๖. สัตติสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นหอก


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 26]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 31 ม.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 710

๖. สัตติสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นหอก

[๖๔๕] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นบุรุษมีขนเป็นหอกลอยอยู่ในเวหาส หอกเหล่านั้นของบุรุษนั้นลอยขึ้นไปๆ แล้วก็ตกลงที่กายของบุรุษนั้นเอง ได้ยินว่า บุรุษนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นคนฆ่าเนื้อขาย อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบสัตติสูตรที่ ๖

อรรถกถาสัตติสูตรที่ ๖

ในเรื่องสัตว์มีขนเป็นหอก มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

คนผู้ฆ่าเนื้อนั้น พาเนื้อตัวหนึ่ง [สำหรับล่อเนื้อ] และถือหอก

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 31 ม.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 711

ไปป่า เอาหอกแทงพวกเนื้อที่มายืนอยู่ใกล้ๆ เนื้อตัวนั้นให้ตาย. ภาวะที่เขาเอาหอกแทงเนื้อนั่นแล ได้ปรากฏเป็นนิมิต เพราะฉะนั้น เขาจึงเกิดเป็นสัตติโลมเปรต.

จบอรรถกถาสัตติสูตรที่ ๖