๗. อุสุสูตร ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นลูกธนู

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 711

๗. อุสุสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นลูกธนู

[๖๔๖] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นบุรุษมีขนเป็นลูกธนูลอยอยู่ในเวหาส ลูกธนูเหล่านั้นของบุรุษนั้นลอยขึ้นไปๆ แล้วก็ตกลงที่กายของบุรุษนั้นเอง ได้ยินว่า บุรุษนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นเพชฌฆาต อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบอุสุสูตรที่ ๗

อรรถกถาอุสุสูตรที่ ๗

เรื่องสัตว์มีขนเป็นลูกธนูมีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า การณิโก ได้แก่ บุรุษผู้เบียดเบียนคนที่ผิดต่อพระราชาด้วยเหตุมากมาย ในที่สุดเอาลูกธนูแทงให้ตาย.

ได้ยินว่า บุรุษนั้นแทงเพราะรู้ว่า คนที่ถูกแทงในที่โน้นจะตาย. เมื่อเขาเลี้ยงชีพด้วยอาการอย่างนี้แล้วเกิดในนรก แต่นั้นด้วยเศษวิบาก ในเวลาที่เขาเกิดในนรกนั้น

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 712

ภาวะที่เขาใช้ลูกธนูแทง จึงได้ปรากฏเป็นนิมิต เพราะฉะนั้น เขาจึงเกิดเป็นอุสุโลมเปรต.

จบอรรถกถาอุสุสูตรที่ ๗