พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๘. ปฐมสูจิสูตร ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก

 
บ้านธัมมะ
วันที่  5 ก.ย. 2564
หมายเลข  36715
อ่าน  377

[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 712

๘. ปฐมสูจิสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 26]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 31 ม.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 712

๘. ปฐมสูจิสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก

[๖๔๗] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นบุรุษมีขนเป็นประตักลอยอยู่ในเวหาส ประตักเหล่านั้นของบุรุษนั้นลอยขึ้นไปๆ แล้วก็ตกลงที่กายของบุรุษนั้นเอง ได้ยินว่า บุรุษนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นคนฝึกม้า อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบปฐมสูจิสูตรที่ ๘

อรรถกถาปฐมสูจิสูตรที่ ๘

ในเรื่องสัตว์มีขนเหมือนประตัก มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า สุโต ได้แก่ ผู้ฝึกม้า (สารถี).

อาจารย์บางพวกกล่าวว่าผู้ฝึกโค ดังนี้ก็มี. ภาวะที่เขาเอาปลายแหลมประตักแทงนั้นแล ได้ปรากฏเป็นนิมิต เพราะฉะนั้น เขาจึงเกิดเป็นสูจิโลมเปรต.

จบอรรถกถาปฐมสูจิสูตรที่ ๘