๘. ปฐมสูจิสูตร ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก
[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 712
๘. ปฐมสูจิสูตร
ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 26]
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 712
๘. ปฐมสูจิสูตร
ว่าด้วยบุรุษมีขนเป็นประตัก
[๖๔๗] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นบุรุษมีขนเป็นประตักลอยอยู่ในเวหาส ประตักเหล่านั้นของบุรุษนั้นลอยขึ้นไปๆ แล้วก็ตกลงที่กายของบุรุษนั้นเอง ได้ยินว่า บุรุษนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นคนฝึกม้า อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.
จบปฐมสูจิสูตรที่ ๘
อรรถกถาปฐมสูจิสูตรที่ ๘
ในเรื่องสัตว์มีขนเหมือนประตัก มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า สุโต ได้แก่ ผู้ฝึกม้า (สารถี).
อาจารย์บางพวกกล่าวว่าผู้ฝึกโค ดังนี้ก็มี. ภาวะที่เขาเอาปลายแหลมประตักแทงนั้นแล ได้ปรากฏเป็นนิมิต เพราะฉะนั้น เขาจึงเกิดเป็นสูจิโลมเปรต.
จบอรรถกถาปฐมสูจิสูตรที่ ๘