๑๐. อัณฑภารีสูตร ว่าด้วยบุรุษมีอัณฑะเท่าหม้อ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 714

๑๐. อัณฑภารีสูตร

ว่าด้วยบุรุษมีอัณฑะเท่าหม้อ

[๖๔๙] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นบุรุษมีอัณฑะใหญ่เท่าหม้อลอยอยู่ในเวหาส บุรุษนั้นแม้เมื่อเดินไปก็แบกอัณฑะนั้นไว้บนบ่า แม้เมื่อนั่งก็ทับอัณฑะนั้นแหละ แร้งบ้าง กาบ้าง พญาแร้งบ้าง ต่างก็โผถลาตามจิกทึ้งบุรุษนั้น ได้ยินว่า บุรุษนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นผู้พิพากษาตัดสินอรรถคดีโกง อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบอัณฑภารีสูตรที่ ๑๐

จบปฐมวรรคที่ ๑

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. อัฏฐิสูตร

๒. เปสิสูตร

๓. ปิณฑสูตร

๔. นิจฉวิสูตร

๕. อสิสูตร

๖. สัตติสูตร

๗. อุสุสูตร

๘. ปฐมสูจิสูตร

๙. ทุติยสูจิสูตร

๑๐. อัณฑภารีสูตร.

อรรถกถาอัณฑภารีสูตรที่ ๑๐

ในเรื่องบุรุษมีอัณฑะเท่าหม้อ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า คามกูโฏ ได้แก่ อำมาตย์ผู้วินิจฉัยคดี เพราะเขามีส่วนเสมอกับกรรม จึงมีอัณฑะประมาณเท่าหม้อ คือขนาดหม้อใหญ่. เพราะเขารับ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 715

สินบนในที่ลับคือที่ปกปิด ทำโทษให้ปรากฏในการวินิจฉัยคดีโกง ทำผู้เป็นเจ้าของให้ไม่ได้เป็นเจ้าของ ฉะนั้น อวัยวะเพศลับของเขาจึงเกิดในที่เปิดเผย เพราะเมื่อลงโทษ เขาได้ข่มเหงผู้อื่น ฉะนั้น อวัยวะเพศลับของเขาจึงเกิดเป็นสิ่งข่มเหง (ทรมานตน) เพราะเหตุที่อวัยวะดำรงอยู่ในตำแหน่งที่ดำรงอยู่แล้ว ควรจะเรียบร้อย กลับไม่เรียบร้อย ฉะนั้น เขาจึงต้องนั่งอย่างไม่เรียบร้อยบนอวัยวะเพศลับ.

จบอรรถกถาอัณฑภารีสูตรที่ ๑๐

จบอรรถกถาปฐมวรรคที่ ๑