๖. สีสัจฉินนสูตร ว่าด้วยตัวกะพันธ์ศีรษะขาด

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 721

๖. สีสัจฉินนสูตร

ว่าด้วยตัวกะพันธ์ศีรษะขาด

[๖๕๕] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นตัวกะพันธ์ไม่มีศีรษะ มีตาและปากอยู่ที่อก ลอยอยู่ในเวหาส แร้งบ้าง กาบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างก็โผถลาตามจิกทึ้งตัวกะพันธ์นั้น ได้ยินว่า ตัวกะพันธ์นั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์นี้ได้เป็นเพชฌฆาตผู้ฆ่าโจร ชื่อว่าหาริกะ อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบสีสัจฉินนสูตรที่ ๖

อรรถกถาสีสัจฉินนสูตรที่ ๖

ในเรื่องคนฆ่าโจร มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

ผู้ฆ่าโจรนั้น ตัดศีรษะพวกโจรเป็นเวลานานตามคำสั่งพระราชา เมื่อบังเกิดในเปตโลก บังเกิดเป็นตัวกะพันธ์ไม่มีศีรษะ.

จบอรรถกถาสีสัจฉินนสูตรที่ ๖