๑. กูฏาคารสูตร ว่าด้วยกลอนของเรือนยอด

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 726

๘. โอปัมมสังยุต

๑. กูฏาคารสูตร

ว่าด้วยกลอนของเรือนยอด

[๖๖๒] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กลอนทั้งหลายของเรือนยอดทั้งหมดไปรวมที่ยอด เมื่อรื้อยอดเรือน กลอนเหล่านั้นทั้งหมด ย่อมถึงการรื้อออก แม้ฉันใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อกุศลธรรมเหล่าใดเหล่าหนึ่ง ก็ฉันนั้นเหมือนกันแล อกุศลธรรมเหล่านั้นทั้งหมด มีอวิชชาเป็นมูล ประชุมกันที่อวิชชา เมื่ออวิชชาถูกถอนขึ้นแล้ว อกุศลธรรมเหล่านั้นทั้งหมดย่อมถึงการถอนขึ้น เพราะเหตุดังนี้นั้น พวกเธอพึงศึกษาอย่างนี้ว่า พวกเราจักเป็นผู้ไม่ประมาท ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอพึงศึกษาอย่างนี้แหละ.

จบกูฏาคารสูตรที่ ๑

โอปัมมสังยุต

อรรถกถากูฏาคารสูตรที่ ๑

โอปัมมสังยุต กูฏาคารสูตรที่ ๑ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

ชื่อว่า กูฏงฺคมา เพราะไปรวมที่ยอด.

ชื่อว่า กูฏสโมสรณา เพราะ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 727

รวมกันที่ยอด.

บทว่า กูฏสมุคฺฆาตา ความว่า เมื่อรื้อยอดเรือน.

บทว่า อวิชฺชาสมุคฺฆาตา ความว่า เพราะถอนอวิชชาได้ด้วยอรหัตตมรรค.

บทว่า อปฺปปตฺตา ได้แก่ เป็นผู้ตั้งอยู่ในความไม่อยู่ปราศจากสติ.

จบอรรถกถากูฏาคารสูตรที่ ๑