พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย
๙. อริยสูตร เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมนําตนออกจากทุกข์
บ้านธัมมะ
วันที่ 9 ต.ค. 2564
หมายเลข 37802
อ่าน 327
[เล่มที่ 30] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้า 229
๙. อริยสูตร
เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมนําตนออกจากทุกข์
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 30]
ข้อความที่ 1
บ้านธัมมะ
วันที่ 24 มี.ค. 2565
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้า 229
๙. อริยสูตร
เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมนำตนออกจากทุกข์
[๔๓๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์ ๗ เหล่านี้ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ให้เป็นอริยธรรม นำตนออกจากทุกข์ ย่อมนำไปเพื่อความสิ้นทุกข์โดยชอบ แก่ผู้กระทำซึ่งโพชฌงค์ ๗ นั้น. โพชฌงค์ ๗ เป็นไฉน. คือ สติสัมโพชฌงค์ ฯลฯ อุเบกขาสัมโพชฌงค์ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โพชฌงค์ ๗ เหล่านี้แล อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ให้เป็นอริยธรรม นำตนออกจากทุกข์ ย่อมนำไปเพื่อความสิ้นทุกข์โดยชอบแก่ผู้กระทำซึ่งโพชฌงค์ ๗ นั้น.
จบอริยสูตรที่ ๙
หัวข้อถัดไป
หัวข้อก่อนหน้า
หน้าบัญชีเรื่อง