๗. อัตตสูตร ธรรมที่อํานวยให้เบียดเบียนและไม่เบียดเบียนตน
[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 54
ปฐมปัณณาสก์
รถการวรรคที่ ๒
๗. อัตตสูตร
ธรรมที่อํานวยให้เบียดเบียนและไม่เบียดเบียนตน
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 34]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 54
๗. อัตตสูตร
ธรรมที่อำนวยให้เบียดเบียนและไม่เบียดเบียนตน
[๔๕๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ย่อมเป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตน ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายทุจริต วจีทุจริต
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 55
มโนทุจริต นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ ย่อมเป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตน ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ย่อมไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตน ... เพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... เพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ ย่อมไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตน ... เพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... เพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย.
จบอัตตสูตรที่ ๗
อรรถกถาอัตตสูตร
พึงทราบวินิจฉัยในอัตตสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า อตฺตพฺยาพาธาย ได้แก่ เพื่อให้ตนเองลำบาก. บทว่า ปรพฺยาพาธาย ได้แก่ เพื่อให้บุคคลอื่นลำบาก. บทว่า กายสุจริตํ เป็นต้น มาในตอนต้นด้วยอำนาจกุศลกรรมบถ ๑๐. แต่ว่าในขั้นสูงขึ้นไป จนกระทั่งถึงอรหัตตผล ท่านก็ไม่ได้ห้ามไว้เลย.
จบอรรถกถาอัตตสูตรที่ ๗