๔. มัจฉรสูตร ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย
[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 477
ปัญจมปัณณาสก์
ทีฆจาริกวรรควรรณนาที่ ๓
๔. มัจฉรสูตร
ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 477
๔. มัจฉรสูตร
ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย
[๒๒๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในการอยู่ประจำที่ ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุผู้อยู่ประจำที่เป็นผู้ตระหนี่ที่อยู่ ๑ ตระหนี่สกุล ๑ ตระหนี่ลาภ ๑ ตระหนี่วรรณะ ๑ ตระหนี่ธรรม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในการอยู่ประจำที่ ๕ ประการ นี้แล.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการอยู่ที่กำหนด พอสมควร ๕ ประการ นี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุผู้อยู่มีกำหนดพอสมควร เป็นผู้ไม่ตระหนี่ที่อยู่ ๑ ไม่ตระหนี่สกุล ๑ ไม่ตระหนี่ลาภ ๑ ไม่ตระหนี่วรรณะ ๑ ไม่ตระหนี่ธรรม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการอยู่มีกำหนด พอสมควร ๕ ประการ นี้แล.
จบมัจฉรสูตรที่ ๔
อรรถกถา มัจฉรสูตร
พึงทราบวินิจฉัย ในมัจฉรสูตรที่ ๔ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า วณฺณมจฺฉรี คือ เป็นผู้ตระหนี่คุณ. บทว่า ธมฺมมจฺฉรี คือ เป็นผู้ตระหนี่ปริยัติ.
จบอรรถกถา มัจฉรสูตรที่ ๔