พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๙. ปฐมสัปปสูตร ว่าด้วยโทษของงูเห่าและมาตุคาม

 
บ้านธัมมะ
วันที่  29 ต.ค. 2564
หมายเลข  39316
อ่าน  497

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 482

ปัญจมปัณณาสก์

ทีฆจาริกวรรควรรณนาที่ ๓

๙. ปฐมสัปปสูตร

ว่าด้วยโทษของงูเห่าและมาตุคาม


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 482

๙. ปฐมสัปปสูตร

ว่าด้วยโทษของงูเห่าและมาตุคาม

[๒๒๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในงูเห่า ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ เป็นสัตว์ไม่สะอาด ๑ มีกลิ่นเหม็น ๑ มีความน่ากลัวมาก ๑ มีภัยเฉพาะหน้า ๑ มักประทุษร้ายมิตร ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในงูเห่า ๕ ประการ นี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในมาตุคาม ๕ ประการ ฉันนั้นเหมือนกัน ๕ ประการเป็นไฉน? คือ เป็นผู้ไม่สะอาด ๑ มีกลิ่นเหม็น ๑ มีความน่ากลัวมาก ๑ มีภัยเฉพาะหน้า ๑ มักประทุษร้ายมิตร ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในมาตุคาม ๕ ประการ นี้แล.

จบปฐมสัปปสูตรที่ ๙

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 483

อรรถกถา ปฐมสัปปสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในปฐมสัปปสูตรที่ ๙ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า สภีรุ ได้แก่ เป็นสัตว์ในโพรงนอนหลับสนิทหลับนาน. บทว่า สปฺปฏิภโย ได้แก่ ภัยย่อมเกิดขึ้นเพราะอาศัยงูเห่านั้น. เพราะฉะนั้น มันจึงชื่อว่า มีภัยเฉพาะหน้า. บทว่า มิตฺตทุพฺภี ได้แก่ ประทุษร้าย เบียดเบียนมิตร แม้เป็นผู้ให้น้ำและข้าวกิน. ถึงในมาตุคาม ก็นัยนี้เหมือนกัน.

จบอรรถกถา ปฐมสัปปสูตรที่ ๙