๕. ปหาตัพพสูตร ว่าด้วยผู้ควรและไม่ควรบรรลุทิฏฐิสัมปทา

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 817

๕. ปหาตัพพสูตร

ว่าด้วยผู้ควร และไม่ควรบรรลุ ทิฏฐิสัมปทา

[๓๖๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลไม่ละธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อทำให้แจ้งซึ่งทิฏฐิสัมปทา ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน? คือ สักกายทิฏฐิ ๑ วิจิกิจฉา ๑ สีลัพพตปรามาส ๑ ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ และโมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ ดูก่อนภิกษุ ทั้งหลาย บุคคลไม่ละธรรม ๖ ประการ นี้แล ย่อมเป็นผู้ไม่ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลละธรรม ๖ ประการ ย่อมเป็นผู้ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน? คือ สักกายทิฏฐิ ๑ วิจิกิจฉา ๑ สีลัพพตปรามาส ๑ ราคะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ โทสะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ โมหะที่เป็นเหตุไปสู่อบาย ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลละ ธรรม ๖ ประการ นี้แล ย่อมเป็นผู้ควร เพื่อทำให้แจ้ง ซึ่งทิฏฐิสัมปทา.

จบปหาตัพพสูตรที่ ๕

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 818

อรรถกถาปหาตัพพสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในปหาตัพพสูตรที่ ๕ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า ทิฏฺิสมฺปทํ ได้แก่ โสดาปัตติมรรค.

จบอรรถกถา ปหาตัพพสูตรที่ ๕