๑. วิราคสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรละและควรเจริญ
[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 833
วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์
ติกวรรคที่ ๑
๑. ราคสูตร
ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 833
วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์
ติกวรรคที่ ๑
๑. ราคสูตร
ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ
[๓๗๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ๓ประการเป็นไฉน? คือ ราคะ ๑ โทสะ ๑ โมหะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ นี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการเหล่านี้ ธรรม ๓ ประการเป็นไฉน? คือ อสุภะ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละราคะ ๑ เมตตา อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละโทสะ ๑ ปัญญา อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละโมหะ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ อันภิกษุพึงให้เจริญเพื่อละธรรม ๓ ประการ นี้แล.
จบราคสูตรที่ ๑
พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 834
วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์
ติกวรรคที่ ๑
อรรถกถาราคสูตร
พึงทราบวินิจฉัย ในราคสูตรที่ ๑ แห่งติกวรรคที่ ๑ ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า อสุภา ได้แก่ อสุภกัมมัฏฐาน. บทว่า เมตฺตา ได้แก่ เมตตากัมมัฏฐาน. บทว่า ปญฺา ได้แก่ มรรคปัญญา พร้อมด้วยวิปัสสนา.
จบอรรถกถา ราคสูตรที่ ๑