พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๗. อรติสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรละและควรเจริญ

 
บ้านธัมมะ
วันที่  31 ต.ค. 2564
หมายเลข  39466
อ่าน  470

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 837

วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

ติกวรรคที่ ๑

๗. อรติสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 837

๗. อรติสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ

[๓๘๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ๓ ประการเป็นไฉน? คือ อรติ ๑ วิหิงสา ๑ อธรรมจริยา ๑ (อกุศลกรรมบถ๑๐) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ นี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการ เหล่านี้ คือ มุทิตา ๑ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละอรติ ๑ อวิหิงสา อันภิกษุพึงให้

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 838

เจริญ เพื่อละวิหิงสา ๑ ธรรมจริยา อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละอธรรมจริยา ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการ นี้แล.

จบอรติสูตรที่ ๗

อรรถกถาอรติสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในอรติสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อธมฺมจริยา ได้แก่ อกุศลกรรมบถ ๑๐.

จบอรรถกถา อรติสูตรที่ ๗