พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๙. ปฐมอุทธัจจสูตร ว่าด้วยธรรมที่ควรละและควรเจริญ

 
บ้านธัมมะ
วันที่  31 ต.ค. 2564
หมายเลข  39468
อ่าน  515

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 839

วรรคที่ไม่ได้สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

ติกวรรคที่ ๑

๙. ปฐมอุทธัจจสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 839

๙. ปฐมอุทธัจจสูตร

ว่าด้วยธรรมที่ควรละ และควรเจริญ

[๓๘๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ๓ ประการเป็นไฉน? คือ ความเป็นผู้ว่ายาก ๑ ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว ๑ ความฟุ้งซ่านแห่งจิต ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการเหล่านี้ ๓ ประการเป็นไฉน? คือ ความเป็นผู้ว่าง่าย อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละความเป็นผู้ยาก ๑ ความเป็นผู้มีมิตรดี อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละความเป็นผู้มีมิตรชั่ว ๑ อานาปานสติ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละความฟุ้งซ่านแห่งจิต ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ อันภิกษุพึงให้เจริญ เพื่อละธรรม ๓ ประการ นี้แล.

จบปฐมอุทธัจจสูตรที่ ๙