การบูชาเทวดา ย่อมมีผล ... !

พระธรรมที่พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ตลอด ๔๕ พรรษา เป็นพระธรรมที่แสดงความจริง ในเรื่องการบูชาเทพ ก็เช่นกัน ถ้าบุคคลเกิดกุศลจิต ให้ทาน รักษาศีลแสดงพระธรรม ฟังพระธรรม สนทนาพระธรรม แล้วอุทิศส่วนบุญนั้นให้แก่เทพยดา และอมนุษย์ทั้งหลาย กุศลจิตย่อมไม่ไร้ผล ฉะนั้น การบูชาเทวดาด้วยการอุทิศส่วนบุญ ย่อมมีผลคือกุศลวิบากเกิด พระพุทธองค์จึงแสดงว่า การบูชาเทวดาย่อมมีผล อีกอย่างหนึ่ง คำว่า เทวดาหรือเทพ มีหลายนัย บางแห่งหมายถึง วิสุทธิเทพ สมมติเทพ อุบัติเทพ ก็มี ฉะนั้น เมื่อบูชาวิสุทธิเทพคือพระอรหันต์ เป็นต้น ย่อมไม่ไร้ผล

[เล่มที่ 21] พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๑

สัมมาทิฏฐิ ๑๐

[๒๕๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัมมาทิฏฐิ ที่ยังเป็นสาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญ ให้ผลแก่ขันธ์ เป็นไฉน? คือ ความเห็นดังนี้ว่า ทานที่ให้แล้วมีผล ๑ ยัญที่บูชาแล้วมีผล ๑ การสังเวยที่บวงสรวง แล้วมีผล ๑ ผลวิบากของกรรมที่ทำดีทำชั่วแล้วมีอยู่ ๑ โลกนี้มี ๑ โลกหน้ามี ๑ มารดามี ๑ บิดามี ๑ สัตว์ที่เป็นอุปปาติกะมี ๑ สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้ดำเนินไปชอบ ปฏิบัติชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้ โลกหน้า ให้แจ่มแจ้งเพราะรู้ยิ่งด้วยตนเองในโลกมีอยู่ ๑

การบูชาเทวดามีผล เป็นการเชื่อกรรมและผลของกรรม เวลาที่เราทำกุศลไม่ว่าจะเป็นการฟังธรรม ให้ทาน รักษาศีล เราก็สามารถอุทิศ ให้เทวดาได้ เมื่อเทวดารู้และอนุโมทนาก็จะให้การคุ้มครองรักษาช่วยเหลือผู้นั้นให้พ้นอันตรายจริงๆ และส่วนหนึ่งก็เป็นผลของกุศลกรรมที่เราทำ รักษาเราเองค่ะ สมดังคำที่ว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

การบูชาไม่ได้หมายถึงนำเครื่อง เซ่นไหว้อะไรต่างๆ แต่หมายถึงการประพฤติที่เหมาะสมกับบุคคลที่เราบูชา เช่น เทวดา การประพฤติที่เหมาะสม (บูชา) คือ การอุทิศกุศลให้ ท่านไม่ต้องการเครื่องเซ่นอะไรต่างๆ ที่อยู่ เพราะท่านก็มีวิมานและอาหารทิพย์แล้ว แต่การอุทิศกุศลที่เราทำให้ชื่อว่า เป็นการบูชาเทพและที่กล่าวว่า การบูชาเทพมีผลหมายความว่า การกระทำใดที่เป็นกุศล เช่น การบูชาเทพด้วยการอุทิศกุศล การอุทิศกุศลเป็นกุศล ผลย่อมมี เพราะได้ทำเหตุ คือกุศล คือการอุทิศกุศลครับ
ดังนั้น การบูชาเทพที่ถูกต้องคืออุทิศกุศลให้ท่าน ที่เราทำความดีครับ มิใช่ขอให้ท่านคุ้มครอง เพราะสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน ดังจะขอยกข้อความในพระไตรปิฎกที่เกี่ยวกับเรื่อง การบูชาและการบูชาเทพครับ

เรื่อง การอุทิศส่วนกุศลก็ชื่อว่าเป็นการบูชา

[เล่มที่ 49] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 15

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา เขตตูปมาเปตวัตถุ

บทว่าเปเต จ ปฏิปูชิย ความว่า ด้วยทานอุทิศเปรต ให้เปรตเหล่านั้น พ้นจากทุกข์ที่เสวยอยู่. จริงอยู่ ทานที่ให้อุทิศเปรต เป็นอันชื่อว่า บูชาเปรตเหล่านั้น. เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่าก็การบูชาที่พวกญาติทำแล้วแก่พวกเรา และว่า การบูชาอันยิ่งใหญ่ที่พวกญาติทำแล้วแก่พวกเปรต.

เรื่อง เครื่องต้อนรับบูชาเทพคือการอุทิศกุศลที่ทำให้

[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 146

ข้อความบางตอนจาก มาตาสูตร

เว. ดูก่อนน้องหญิง เราคือท้าวเวสสวัณมหาราช ภาดาของเธอ.

น. ดูก่อนท่านผู้มีพักตร์อันเจริญ ดีละ ถ้าเช่นนั้น ขอธรรมบรรยายที่ดิฉันสวดแล้วนี้เป็นเครื่องต้อนรับแด่ท่าน.

เว. ดูก่อนน้องหญิง ดีแล้ว นั่นจงเป็นเครื่องต้อนรับแก่ฉันพรุ่งนี้ ภิกษุสงฆ์มีท่านพระสารีบุตรและท่านมหาโมคคัลลานะ เป็นประมุข ยังไม่ได้ฉันเช้า จักมาถึงเวฬุกัณฏกนคร เธอพึงอังคาสภิกษุสงฆ์หมู่นั้น แล้วพึงอุทิศทักษิณาทานให้ฉันด้วย ก็การทำอย่างนี้จักเป็นเครื่องต้อนรับฉัน.

ขอเชิญคลิกอ่านที่นี่

เรื่อง การบูชาโดยการอุทิศย่อมมีผล [อรรถกถาชาณุโสณีสูตร]

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนา และขอขอบพระคุณครับ

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ