สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ (๑๐๐. สรณทุกะ ๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ)
[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖
พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗
ปัฏฐาน ภาคที่ ๖
อนุโลมทุกปัฏฐาน (ต่อ)
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ)
อัชฌัตตารัมมณบทปฏิจจวาระ 1899/678
พหิทธารัมมณบทปฏิจจวาระ 1901/678
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 678
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ
(๑๐๐. สรณทุกะ ๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ)
อัชฌัตตารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๘๙๙] ๑. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย อัชฌัตตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๙๐๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
พหิทธารัมมณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๑๙๐๑] ๑. พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 679
๒. พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย พหิทธารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๑๙๐๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย
สรณทุกอัชฌัตตารัมมณติกะ จบ