อัชฌัตตารัมมณติกเหตุทุกะ (๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ ๑. เหตุทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 875

อัชฌัตตารัมมณติกเหตุทุกะ

(๒๑. อัชฌัตตารัมมณติกะ ๑. เหตุทุกะ)

เหตุบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๔๓๕] ๑. เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม อาศัยเหตุ- ธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม อาศัยเหตุ ธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๔๓๖] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

ปัจจนียนัย

[๔๓๗] ในนอธิปติปัจจัย มี ๒ วาระ ในนปุเรชาตปัจจัย มี ๒ วาระ ในนปัจฉาชาตปัจจัย มี ๒ วาระ ในนอาเสวนปัจจัย มี ๒ วาระ ในนวิปากปัจจัย มี ๒ วาระ ในนวิปปยุตตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 876

เหตุบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๔๓๘] ๑. เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

๒. เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๔๓๙] ๑. เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๒. เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๓. เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๔. เหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เป็นปัจจัยแก่ เหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 877

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๔๔๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ในอธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ ในอนันตรปัจจัย มี ๔ วาระ ในสมนันตรปัจจัย มี ๔ วาระ ในอุปนิสสยปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

ปัจจนียนัย

[๔๔๑] ในนเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในนอารัมมณปัจจัยมี ๔ วาระ ฯลฯ

อนุโลมปัจจนียนัย

[๔๔๒] เพราะเหตุปัจจัย ในนอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ... ฯลฯ

ปัจจนียานุโลมนัย

[๔๔๓] เพราะนเหตุปัจจัย ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ... ฯลฯ

แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

นเหตุบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๔๔๔] ๑. นเหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม อาศัย นเหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 878

๒. นเหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม อาศัย นเหตุธรรมที่เป็นพหิทธารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๔๔๕] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

นเหตุบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๔๔๖] ๑. นเหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม เป็นปัจจัย แก่นเหตุธรรมที่เป็นอัชฌัตตารัมมณธรรม ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๔๔๗] ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ในอธิปติปัจจัย มี ๓ วาระ ในอนันตรปัจจัย มี ๔ วาระ ในอุปนิสสยปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 879

ปัจจนียนัย

[๔๔๘] ในนเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในนอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ

อนุโลมปัจจนียนัย

[๔๔๙] เพราะอารัมมณปัจจัย ในนเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ... ฯลฯ

ปัจจนียานุโลมนัย

[๔๕๐] เพราะนเหตุปัจจัย ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ... ฯลฯ

แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

อัชฌัตตารัมมณติกเหตุทุกะ จบ