กุสลติกสัปปัจจยทุกะ (๑. กุสลติกะ ๗. สัปปัจจยทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 920

กุสลติกสัปปัจจยทุกะ

(๑. กุสลติกะ ๗. สัปปัจจยทุกะ)

สัปปัจจยบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๕๖๗] ๑. สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล อาศัยสัปปัจจยธรรม ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล และสัปปัจจยธรรม ที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุ ปัจจัย

๔. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยสัปปัจจยธรรม ที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ (วาระที่ ๔ - ๕ - ๖)

๗. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๘. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล และสัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะ เหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 921

๙. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล และสัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๕๖๘] ๑. สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล อาศัยสัปปัจจยธรรม ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย

๒. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยสัปปัจจยธรรม ที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย

๓. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๕๖๙] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ ในอธิปติปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.

ปัจจนียนัย

๑. นเหตุปัจจัย

[๕๗๐] ๑. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยสัปปัจจยธรรม ที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย

๒. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยสัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 922

การนับจำนวนวาระในปัจจนียะ

[๕๗๑] ในนเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในนอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ ในนอธิปติปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในโนวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.

อนุโลมปัจจนียนัย

[๕๗๒] เพราะเหตุปัจจัย ในนอารัมมณปัจจัย มี ๕ วาระ ... ฯลฯ

ปัจจนียานุโลมนัย

[๕๗๓] เพราะนเหตุปัจจัย ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ... ฯลฯ

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

สัปปัจจยบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๕๗๔] ๑. สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๔. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๗. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่ สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 923

๒. อารัมมณปัจจัย

[๕๗๕] ๑. สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่สัปปัจจยธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ.

๔. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศลเป็นปัจจัยแก่สัปปัจจยธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ.

๗. สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่ สัปปัจจยธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๕๗๖] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ในอธิปติปัจจัย มี ๑๐ วาระ ในอนันตรปัจจัย มี ๗ วาระ ในสมนันตรปัจจัย มี ๗ วาระ ในสหชาตปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอุปนิสสยปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.

ปัจจนียนัย

[๕๗๗] ในนเหตุปัจจัย มี ๑๕ วาระ ในนอารัมมณปัจจัย มี ๑๕ วาระ ฯลฯ

อนุโลมปัจจนียนัย

[๕๗๘] เพราะเหตุปัจจัย ในนอารัมมณปัจจัย มี ๗ วาระ ... ฯลฯ

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 924

ปัจจนียานุโลมนัย

[๕๗๙] เพราะนเหตุปัจจัย ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ... ฯลฯ

แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

กุสลติกสัปปัจจยทุกะ จบ