ทัสสนติกสรณทุกะ (๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖
พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗
ปัฏฐาน ภาคที่ ๖
และ อรรถกถา
อนุโลมติกทุกปัฏฐาน
ทัสสนติกสรณทุกะ
(๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1074
ทัสสนติกสรณทุกะ
(๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)
สรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๘๙๘] ๑. สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
๒. สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๘๙๙] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.
พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1075
อรณบทปฏิจจวาระ
อนุโลมนัย
๑. เหตุปัจจัย
[๙๐๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
ฯลฯ
การนับจำนวนวาระในอนุโลม
[๙๐๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.
ทัสสนติกสรณทุกะ จบ