ปริตตารัมมณติกสรณทุกะ (๑๓. ปริตตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1085

ปริตตารัมมณติกสรณทุกะ

(๑๓. ปริตตารัมมณติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๒๐] ๑. สรณธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สรณธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๒๑] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๒๒] ๑. อรณธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1086

๒. อรณธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. อรณธรรมที่เป็นอัปปมาณารัมมณธรรม อาศัย อรณธรรมที่เป็นอัปปมาณารัมมณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๒๓] ในเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๓ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

ปริตตารัมณติกสรณทุกะ จบ