มิจฉัตตติกสรณทุกะ (๑๕. มิจฉัตตติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1089

มิจฉัตตติกสรณทุกะ

(๑๕. มิจฉัตตติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๒๘] ๑. สรณธรรมที่เป็นมิจฉัตตนิยตธรรม อาศัยสรณธรรมที่เป็นมิจฉัตตนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สรณธรรมที่เป็นอนิยตธรรม อาศัยสรณธรรม ที่เป็นอนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๒๙] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๓๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1090

๒. อรณธรรมที่เป็นอนิยตธรรม อาศัยอรณธรรม ที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. อรณธรรมที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรมและอรณธรรม ที่เป็นอนิยตธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๔. อรณธรรมที่เป็นอนิยตธรรม อาศัยอรณธรรม ที่เป็นอนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๕. อรณธรรมที่เป็นอนิยตรรม อาศัยอรณธรรม ที่เป็นสัมมัตตนิยตธรรม และอรณธรรมที่เป็นอนิยตธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๓๑] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

มิจฉัตตติกสรณทุกะ จบ