สนิทัสสนติกสรณทุกะ (๒๒. สนิทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1103

สนิทัสสนติกสรณทุกะ

(๒๒. สนิทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๕๙] ๑. สรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ.

๒. อารัมมณปัจจัย

[๙๖๐] ๒. อรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม อาศัย อรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๖๑] ในเหตุปัจจัย มี ๒๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย ๒๑ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1104

อรณบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๖๒] ๑. อรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม เป็น ปัจจัยแก่อรณธรรมที่เป็นอนิทัสสนอัปปฏิฆธรรม ด้วยอำนาจของเหตุ ปัจจัย ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๖๓] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒๕ วาระ.

แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

สนิทัสสนติกสรณทุกะ จบ

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน จบ