กุสลติกปริตตติกะ (๑. กุสลติกะ ๑๑. ปริตตติกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1137

กุสลติกปริตตติกะ

(๑. กุสลติกะ ๑๑. ปริตตติกะ)

ปริตตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๗๘] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยปริตตธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปริตตธรรม ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๓. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล และปริตตธรรมที่เป็น อัพยากตะ อาศัยปริตธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๔. ปริตตธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยปริตตธรรมที่เป็น อกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๗. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปริตตธรรม ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๘. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปริตตธรรม ที่เป็นกุศล และปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๙. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปริตตธรรม ที่เป็นอกุศล และปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุ ปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1138

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๗๙] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๓ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

ปริตตบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๘๐] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๔. ปริตตธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม ที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ. ๗. ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๘๑] ๑. ปริตตธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่ปริตตธรรม ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย ฯลฯ

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1139

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๘๒] ในเหตุปัจจัย มี ๗ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑๓ วาระ.

ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

มหัคคตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๘๓] ๑. มหัคคตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมหัคคตธรรมที่เป็น กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. มหัคคตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมหัคคตธรรม ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๘๔] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1140

อัปปมาณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๘๕] ๑. อัปปมาณธรรมที่เป็นกุศล อาศัยอัปปมาณธรรม ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อัปปมาณธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอัปปมาณธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๘๖] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ,

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

กุสลติกปริตตติกะ จบ