พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

กุสลติกหีนติกะ (๑. กุสลติกะ ๑๓. หีนติกะ)

 
บ้านธัมมะ
วันที่  6 มี.ค. 2565
หมายเลข  42611
อ่าน  315

[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกติกปัฏฐาน

กุสลติกหีนติกะ

(๑. กุสลติกะ ๑๓. หีนติกะ)

หีนบทปฏิจจวาระ 93/1144

มัชฌิมบทปฏิจจวาระ 95/1144

มัชฌิมบทปัญหาวาระ 98/1146

ปณีตบทปฏิจจวาระ 101/1147


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 6 มี.ค. 2565

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1144

กุสลติกหีนติกะ

(๑. กุสลติกะ ๑๓. หีนติกะ)

หีนบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๓] ๑. หีนธรรมที่เป็นอกุศล อาศัยหีนธรรมที่เป็นอกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๔] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.

พึงให้พิสดารทุกวาระ.

มัชฌิมบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๕] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็น กุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม ที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

 
  ข้อความที่ 2  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 6 มี.ค. 2565

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1145

๓. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล และมัชฌิมธรรมที่เป็น อัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๕. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม ที่เป็นกุศล และมัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุ ปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๙๖] ๑. มัชณิมธรรมที่เป็นกุศล อาศัยมัชฌิมธรรมที่เป็น กุศล เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย

๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยมัชฌิมธรรม ที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะอารัมมณปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๗] ในเหตุปัจจัย มี ๕ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๕ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

 
  ข้อความที่ 3  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 6 มี.ค. 2565

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1146

มัชฌิมบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๘] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย มี ๓ วาระ.

๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัย

๒. อารัมมณปัจจัย

[๙๙] ๑. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม ที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๒. มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรม ที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๓. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

๔. มัชฌิมธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่มัชฌิมธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

 
  ข้อความที่ 4  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 6 มี.ค. 2565

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1147

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๐๐] ในเหตุปัจจัย มี ๔ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๔ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๗ วาระ.

ปัญหาวาระในกุสติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

ปณีตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๐๑] ๑. ปณีตธรรมที่เป็นกุศล อาศัยปณีตธรรมที่เป็นกุศล เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. ปณีตธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยปณีตธรรมที่เป็น อัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๐๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

กุสลติกหีนติกะ จบ