เหตุทุกปิฏฐิทุกะ  (๑. เหตุทุกะ ๘๒. - ๙๙. ปิฏฐิทุกะ)

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1268

เหตุทุกปิฏฐิทุกะ

(๑. เหตุทุกะ ๘๒. - ๙๙. ปิฏฐิทุกะ)

ทัสสเนนปหาตัพพบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๔] ๑. เหตุทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัยเหตุทัสสเนน ปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

นทัสสเนนปหาตัพพบทฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

๑. เหตุนทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัยเหตุนทัสส เนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1269

ภาวนายปหาตัพพบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๕] ๑. เหตุภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยเหตุภาวนาย ปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

นภาวนายปหาตัพพบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑.เหตุปัจจัย

๑. เหตุนภาวนายปหาตัพพธรรมอาศัยเหตุนภาวนาย ปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๖] ๑. เหตุทัสสเนนปหาตัพพเหตุกธรรม อาศัยเหตุ- ทัสสเนนปหาตัพพเหตุกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1270

นทัสสเนนปหาตัพพเหตุกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

๑. เหตุนทัสสเนนปหาตัพพเหตุกธรรม อาศัยเหตุ- นทัสสเนนปหาตัพพเหตุกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

ภาวนายปหาตัพพเหตุกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๗] ๑. เหตุภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม อาศัยเหตุ- ภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

นภาวนายปหาตัพพเหตุกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

๑. เหตุนภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม อาศัยเหตุ- นภาวนายปหาตัพพเหตุกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1271

สวิตักกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๘] ๑. เหตุสวิตักกธรรม อาศัยเหตุสวิตักกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

อวิตักกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

๑. เหตุสวิตักกธรรม อาศัยเหตุอวิตักกธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

สวิจารบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๑๙] ๑. เหตุสวิจารธรรม อาศัยเหตุสวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ.

อวิจารบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

๑. เหตุอวิจารธรรม อาศัยเหตุอวิจารธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1272

สัปปีติกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๒๐] ฯลฯ อาศัยเหตุสัปปีติกธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอัปปีติกธรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุปีติสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนปีติสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุสุขสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนสุขสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอุเบกขาสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนอุเบกขาสหคตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุกามาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนกามาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุรูปาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนรูปาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอรูปาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนอรูปาวจรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุปริยาปันนธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอปริยาปันนธรรม ฯลฯ

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1273

ฯลฯ อาศัยเหตุนิยยานิกธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอนิยยานิกธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุนิยตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอนิยตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุสอุตตรธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุอนุตตธรรม ฯลฯ

ฯลฯ อาศัยเหตุสรณธรรม ฯลฯ

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๒๑] ๑. เหตุอรณธรรม อาศัยเหตุอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๒๒] ในเหตุปัจจัย มี ๙ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๙ วาระ.

พึงให้พิสดารทุกวาระ.

เหตุทุกปิฏฐทุกะ จบ