คำว่า ทำอันตราย คือ ทำลายแก่ สวรรค์ นิพพาน
ข้อความใน อรรถกถาปปัญจสูทณีย์ มีข้อความอธิบายว่า
คำว่า ทำอันตราย คือ ทำลายแก่ สวรรค์ นิพพาน
คำว่า ธรรม คือ ธรรม ๕ ประการ ได้แก่ ๑. กรรม ๒. กิเลส ๓. วิบาก ๔. อริยุปวาท ๕. อาณาวีติกกมะ
กรรม ได้แก่ อนันตริยกรรม มีการฆ่ามารดา ฆ่าบิดา ฆ่าพระอรหันต์ กระทำโลหิตพระผู้มีพระภาคให้ห้อ และสังฆเภท (กระทำสงฆ์ให้แตกกัน) นอกจากนั้นก็ยังมีประทุษร้ายภิกษุณี
สำหรับกิเลสนั้น ได้แก่ นิยตมิจฉาทิฏฐิ คือ เห็นว่าบาป บุญ กรรมไม่มี ไม่ให้ผล หรือไม่เป็นเหตุที่จะให้เกิดผล
สำหรับ วิบาก คือ การปฏิสนธิ เป็นสัตว์เดรัจฉาน หรือเป็นบัณเฑาะก์
ประการที่ ๔ อริยุปวาท ได้แก่ การกล่าวร้ายพระอริยะ
ประการที่ ๕ อาณาวีติกกมะ อาบัติที่ภิกษุแกล้งต้อง
ธรรม ๕ ประการนี้ อริฏฐภิกษุมีทิฏฐิอันลามกกล่าวว่า รู้ทั่วถึงธรรมที่พระผู้มี-พระภาคทรงแสดงแล้ว และเห็นว่าธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสแล้วว่า เป็นธรรมกระทำซึ่งอันตราย ธรรมเหล่านั้นไม่สามารถทำอันตรายแก่ผู้ส้องเสพได้จริง
ความเห็นผิดเริ่มจากความเห็นผิดทีละเล็กทีละน้อย ถ้าเห็นว่า บาป บุญ กรรม ไม่มี ไม่เป็นเหตุให้เกิดผล ความประพฤติจะเป็นอย่างไร ในเมื่อแนวความคิดเป็นอย่างนั้น เพราะฉะนั้น ความเห็นผิดนี้เป็นสิ่งที่ต้องระวัง ในเรื่องของข้อประพฤติปฏิบัติก็เช่นเดียวกัน จะต้องพิจารณาว่า ท่านเจริญสติปัฏฐานถูกต้องไหม
ที่มา และ อ่านเพิ่มเติม ...