หลักธรรม พระตบเด็กไม่ผิดวินัยสงฆ์
เจ้าคณะจังหวัดอุดรธานี เผยหลักธรรมพระตบเด็กไม่ผิดวินัยสงฆ์ ทำได้แค่ตักเตือน เหมือนรักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ชี้อะไรที่พอจะให้อภัยกันได้ก็ให้อภัยกัน เมื่อพระยอมรับผิดผู้ปกครองก็ควรวางใจให้เป็นกลาง พร้อมฝากถึงผู้ปกครองทุกคนควรพูดคุยกัน ไม่ควรให้เป็นเรื่องราวบานปลายไปถึงการฟ้องร้องกัน
ที่มา: ข่าวออนไลน์แนวหน้า 3 ตุลาคม 2565
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ ๕๕
ผู้ทำร้ายผู้อื่น ผู้เบียดเบียนผู้อื่น ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิต ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ทุติยภาค เล่ม ๒ - หน้าที่ ๗๖๓
ภิกษุใด โกรธ น้อยใจ ให้ประหารแก่ภิกษุ เป็นปาจิตตีย์
ภิกษุโกรธ น้อยใจ ให้ประหารแก่อนุปสัมบัน ต้องอาบัติทุกกฏ
พระภิกษุ เป็นเพศที่ขัดเกลากิเลสเป็นอย่างยิ่ง เป็นเพศที่สงบ การตี การทำร้ายผู้อื่น ไม่ใช่ความประพฤติของพระภิกษุในพระธรรมวินัยอย่างแน่นอน การสอนที่ถูกต้อง ควรจะเป็นการกล่าวคำจริง แนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์ กล่าวด้วยเมตตาจิต ไม่ใช่การไปทำร้ายเขาและกล่าวคำที่ไม่น่าฟัง
ที่กล่าวว่า "พระภิกษุตบเด็ก ไม่ผิดวินัยสงฆ์นั้น" นั้น เป็นการกล่าวผิด กล่าวคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง กล่าวผิดจากพระวินัยบัญญัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเหตุว่า มีสิกขาบทที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ชัดเจนว่า ภิกษุ ให้การประหาร (ตี) ภิกษุด้วยกัน เป็นอาบัติปาจิตตีย์ (ยังกุศลจิตให้ตกไป) แต่ถ้าภิกษุตีคฤหัสถ์ซึ่งเป็นอนุปสัมบัน ก็เป็นอาบัติทุกกฏ (เป็นการกระทำที่ผิด เป็นการกระทำที่ไม่ดี เนื่องจากไม่ได้ประพฤติตามพระดำรัสที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ เป็นการกระทำที่แย้งกับกุศลธรรม เป็นการกระทำที่พลาด เพราะไม่สามารถก้าวไปสู่ข้อปฏิบัติที่จะให้ถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้) ดังนั้น กรณี พระภิกษุตบเด็ก จึงเป็นอาบัติทุกกฏ จะกล่าวว่า ไม่ผิดพระวินัย ไม่ได้เลย
ขอเชิญอ่านรายละเอียดสิกขาบทนี้ได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ
ภิกษุให้การประหารแก่ภิกษุ ต้องอาบัติปาจิตตีย์
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...
กราบเท้าท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
เหตุเพราะไม่ประพฤติปฏิบัติให้เป็นไปตามพระธรรมวินัยจึงกล่าวอ้างเช่นนั้น
ดังนั้นชาวพุทธจึงต้องศึกษาพระธรรมวินัยเพื่อช่วยกันดำรงพระศาสนาไว้ให้ยืนยาวต่อไป
กราบอนุโมทนาขอบพระคุณท่านอาจารย์คำปั่น อักษรวิลัยที่เกื้อกูลผู้อ่านทุกท่านค่ะ
ขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระวินัยปิฎก สหธรรมิกวรรค ปหารสิกขาบทที่ ๔
พิจารณาจาก ปหารสิกขาบทที่ ๔
ว่า การที่ภิกษุตบเด็ก เป็นอาบัติทุกกฏ (การทำไม่ดี การทำชั่ว ทั้งในที่แจ้งและที่ลับ เป็นโทษที่ล่วงละเมิดสิกขาบท ผิดต่ออริยมรรคหนทางที่ดำเนินสู่การรู้แจ้งอริยสัจธรรม)
จึงเป็นการผิดพระวินัยบัญญัติ ถ้าทำได้แค่ตักเตือน เหมือนรักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี นั้นก็ต้องเป็นการตักเตือนอย่างคฤหัสถ์ที่กระทำด้วยความปรารถนาดีด้วยกาย วาจา ใจ ต่อบุตร มิใช่การกระทำอย่างภิกษุที่มีการตบ เพราะภิกษุมีเพศที่แตกต่างจากคฤหัสถ์แล้ว ภิกษุจะกระทำอาการอย่างคฤหัสถ์มิได้แล้ว
กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า
กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ และคณะอาจารย์มศพ.ทุกท่านที่ให้ความรู้ที่ถูกต้องที่ชาวพุทธทุกคนควรต้องทราบอย่างยิ่ง
เพราะถ้าไม่ทราบก็เป็น"ชาวไม่รู้" น่ากลัวมาก เพราะเป็นเหตุให้ทำผิดร้ายแรง ถึงกับทำร้ายผู้อื่น ซึ่งไม่ใช่คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย เป็นการทำร้าย ทำลายพระศาสนาให้เสื่อม โดยผู้ไม่รู้ก็ไม่รู้ตัวว่าผิด แล้วยังคิดว่าถูก ซึ่งความจริงผิดคือผิดแน่นอน ..ผิดจะเป็นถูกไม่ได้เลย
เรียนให้ทราบว่า กระผมเคยได้ยินจากปากพระภิกษุท่านหนึ่ง ในสมัยก่อนว่า เค้าเคยลงโทษสามเณร ด้วยการให้วิ่ง หรือเดิน รอบวัด คล้ายวิธีการลงโทษแบบทหาร (เท่าที่ทราบท่านเคยเป็นทหารก่อนมาบวช) อย่างนี้ เป็นการกระทำที่ถูกต้องตามพระวินัยด้วยหรือไม่ กราบอนุโมทนาครับ
เรียน ความคิดเห็นที่ ๑๑ ครับ
ในประเด็นคำถาม เป็นการลงโทษที่ผิด เพราะการลงโทษสามเณรผู้ทำผิด ก็ต้องด้วยให้โอวาทแนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์ และให้สามเณรทำประโยชน์ภายในวัด เช่น ตักน้ำใช้น้ำฉันให้เรียบร้อย ให้ปัดกวาดทำความสะอาดวิหาร เป็นต้น เป็นการลงโทษด้วยการให้ทำประโยชน์ ไม่ใช่การสร้างความเดือดร้อนให้กับสามเณร ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...