ขณะนี้เป็นขันธ์ เป็นธาตุ เป็นอายตนะ เป็นปฏิจจสมุปบาท

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมไม่ใช่เรื่องที่คิดว่าศึกษาได้ง่ายๆ จำไว้ได้มาก ท่องได้มาก ไปสอบก็ได้คะแนนมาก ทั้งหมดจะไม่ได้สาระประโยชน์ใดๆ จากพระธรรมเลยทั้งสิ้น คำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ทุกคำ ฟังเพื่อเข้าใจความจริงของสิ่งที่กำลังมีอยู่จริงๆ ในชีวิตประจำวัน ธรรมไม่ได้อยู่ในตำรา แต่ธรรมมีอยู่ ที่นี่ เดี๋ยวนี้ ที่กำลังปรากฏอยู่ ขณะที่เข้าใจก็ละความไม่รู้ ละความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นเราไปทีละน้อย ความไม่รู้ความจริงจะละได้ด้วยความเข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริงๆ ทุกขณะในชีวิตตั้งแต่เกิดจนตาย ถ้าคิดว่าธรรมนั้นสามารถเข้าใจได้จากตำราที่เรียน เข้าใจโดยชื่อได้ว่า ขันธ์ ๕ คืออะไร ธาตุ ๑๘ อายตนะ ๑๒ คืออะไร พูดได้หมด แต่ไม่สามารถเข้าใจว่า ธรรมมีอยู่ตรงนี้ ที่นี่ ก็ไม่สามารถละความไม่รู้ คืออวิชชาได้เลย

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ หน้าที่ 129

บทว่า สทฺธมฺมฏฐิติยา ความว่า สัทธรรมมี ๓ อย่าง คือ ปริยัตติสัทธรรม ปฏิปัตติสัทธรรม อธิคมสัทธรรม. บรรดาสัทธรรม ๓ อย่างนั้น พุทธวจนะแม้ทั้งสิ้น ชื่อว่า ปริยัตติสัทธรรม สัทธรรมนี้คือธุดงค์คุณ ๑๓ จาริตศีล วาริตศีล สมาธิ วิปัสสนา ชื่อว่า ปฏิปัตติสัทธรรม โลกุตรธรรม ๙ ชื่อว่า อธิคมสัทธรรม

สัทธรรมนั้นแม้ทั้งหมด เพราะเหตุที่เมื่อมีบัญญัติสิกขาบท ภิกษุทั้งหลายย่อมเรียนสิกขาบทวิภังค์แห่งสิกขาบทนั้น และพระพุทธวจนะอื่น เพื่อส่องความสิกขาบทและวิภังค์นั้น และเมื่อปฏิบัติสิกขาบทตามที่ทรงบัญญัติ บำเพ็ญข้อปฏิบัติย่อมบรรลุโลกุตรธรรมพี่พึงบรรลุด้วยข้อปฏิบัติ ฉะนั้น พระสัทธรรมจึง

.................................................................................................................

[เล่มที่ 16] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เล่ม ๓ ภาค ๒- หน้าที่ 229

[๓๓๐] สัทธรรม ๗ ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้

๑. เป็นผู้มีศรัทธา

๒. เป็นผู้มีหิริ

๓. เป็นผู้มีโอตตัปปะ

๔. เป็นผู้มีพหูสูต

๕. เป็นผู้ปรารภความเพียร

๖. เป็นผู้มีสติมั่นคง

๗. เป็นผู้มีปัญญา.

๔. ทุติยโกธสูตร

........................................................................................................

[เล่มที่ 43] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๔- หน้าที่ 358

"ภิกษุมีธรรมเป็นที่มายินดี ยินดีแล้วในธรรม ใคร่ครวญอยู่ซึ่งธรรม ระลึกถึงธรรมอยู่ ย่อมไม่เสื่อมจากพระสัทธรรม"

บทว่า สทฺธมฺมา ความว่า ภิกษุเห็นปานนั้น ย่อมไม่เสื่อมจาก โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประเภท และจาก โลกุตรธรรม ๙

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

หนทางเดียวคือเข้าใจขึ้นๆ

ขอเชิญคลิกฟังได้ที่ ...

ฟังแล้วเข้าใจขึ้นจนกว่าจะรู้ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา พอ.5274

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ