โมหาคติ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
บางคน ได้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมา คนนั้นไม่รู้ว่าสิ่งนี้คืออะไร และเหมาะกับเด็ก เหมาะกับผู้หญิง เหมาะกับผู้ใหญ่ ก็แบ่งๆ ให้ไป โดยความไม่รู้ หรือบางคนไม่รู้กฎหมาย เกิดกรณีการทะเลาะบางอย่าง ก็ให้คนนั้นตัดสิน คนนั้นไม่ทราบสิ่งที่ถูกหรือผิด ก็ตัดสินไปโดยความไม่รู้ โดยไม่ได้เกี่ยวกับ คนนี้รัก คนนี้ไม่รักหรือกลัว แต่ตัดสินไปเพราะความไม่รู้ในข้อกฎหมายนั้นจริงๆ ว่าสิ่งใดถูกหรือผิดชื่อว่า โมหาคติ
ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ หน้า 48
ว่าด้วยความลำเอียง ๔
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความลำเอียง ๔ ประการนี้ ความลำเอียง ๔ คืออะไร คือลำเอียงเพราะชอบกัน ลำเอียงเพราะชังกัน ลำเอียงเพราะเขลา ลำเอียงเพราะกลัว ภิกษุทั้งหลาย นี้แลความลำเอียง ๔ ประการ บุคคลใดประพฤติล่วงธรรม เพราะความชอบกัน เพราะความชังกัน เพราะความกลัว เพราะความเขลา ยศของบุคคลนั้นย่อมเสื่อม เหมือนดวงจันทร์ข้างแรม ฉะนั้น.
จบปฐมอคติสูตร