ละตัณหาเสียได้ขาด จึงเรียกว่า นิพพาน
ข้อความในสังยุตตนิกาย สคาถวรรค สัญโยชนสูตร ข้อ ๑๘๕ พระผู้มี
พระภาคตรัสตอบเทวดาว่า
โลกมีความเพลิดเพลินเป็นเครื่องประกอบไว้ วิตกเป็นเครื่องเที่ยวไป
ของโลกนั้น เพราะละตัณหาเสียได้ขาด จึงเรียกว่า นิพพาน
แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 1731
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
ถ้าจะมองตัวเองให้ถูกต้องว่า ไม่มีสัตว์ ไม่มีบุคคลไม่มีตัวตน ไม่มีแม้แต่ชื่อที่คนอื่นเรียก ใช่ไหมคะ ชื่อจริงๆ ไม่มี เป็นแต่เพียงหมายรู้เท่านั้นเองสำหรับชาติหนึ่ง แต่ว่าชื่อจริงๆ นั้นไม่มีลักษณะที่จะปรากฏให้ถือเอาได้ว่า เป็นของเรา
วันหนึ่งๆ ปรมัตถธรรมปรากฏและดับไปอย่างรวดเร็ว แต่ความคิด จดจำและตรึกถึงสิ่งซึ่งดับไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็เป็นเรื่องราวต่างๆ มากมาย
ขณะที่กำลังหลับ ไม่เป็นโลภะ โทสะ โมหะ แต่จะไม่เป็นประโยชน์เท่ากับการตื่นขึ้น สติเกิดรู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมที่กำลังปรากฏ ดังนั้นก็ขอให้เทียบดูว่าถ้าหลับแล้วไม่เกิดอกุศล แต่ถ้ามีการตื่นขึ้นแล้วไม่เจริญสติก็พอกพูนโลภะ โทสะ โมหะ เพิ่มขึ้นมากขึ้น ประโยชน์ที่ได้จากการตื่น ก็คือ เป็นผู้ที่ระลึกรู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมที่กำลังปรากฏแต่ละทาง
ถ้าเป็นผู้ที่ฉลาด ไม่ต้องรอให้คนอื่นรังเกียจ แต่ก็สามารถพิจารณาเห็นอกุศลธรรมที่น่ารังเกียจของตน เพื่อละสิ่งที่น่ารังเกียจนั้น
พระธรรมสำหรับผู้มีอัธยาศัยที่จะฟัง เห็นประโยชน์ของพระธรรม จึงไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อฟังพระธรรม
อ่านเพิ่มเติม ...
Photo cr. Buddhism-Path To Peace
เห็นแล้วพอใจ แล้วก็ไม่เห็นและพอใจก็ไม่มี ก่อนเห็นก็ไม่มีเห็นและพอใจ แล้วจะเห็นจะพอใจไปทำไม เพราะไม่มีเลยและไม่เหลือเลย!! ถ้าเป็นไปได้ ถ้าไม่มีเห็นและไม่ต้องพอใจ ไม่ดีกว่าหรือ?? เพราะเพียงชั่วคราว แสนสั้นและไม่เหลือเลย
อ่านเพิ่มเติม ...
เพียงแค่เกิดขึ้นรู้และจำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้ฟังพระธรรม ไม่มีอะไรที่น่าพอใจ เพราะเคยไม่มี แล้วมี แล้วไม่มี แล้วจะติดข้องอะไร แล้วยังทำให้ยึดถือติดข้องและไม่รู้มากขึ้น เพิ่มในสิ่งที่ไม่ดี ไม่ได้ทำให้ปัญญาเพิ่มขึ้นเลย แทนที่จะเป็นปัญญารู้ว่า "ไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่"
อ่านเพิ่มเติม ...
