เรื่องผล ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องคำนึงถึง

เมื่อผู้ใดได้ฟังธรรมแล้วก็จะได้บรรลุมรรคผล ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ขึ้นกับการสะสมอบรมปัญญาของแต่ละท่านจริงๆ เมื่อได้ฟังได้อบรมเจริญหนทางข้อปฏิบัติที่ถูก

ยากแสนยากสำหรับผู้ที่จะ มีโอกาสได้ฟังพระธรรม และได้พิจารณาพระธรรม แต่ถ้าผู้ใดได้อบรมเจริญปัญญามาแล้ว อาจจะรู้แจ้งอริยสัจธรรม ไม่ใช่ในโลกมนุษย์ก็ได้ เพราะทุกคนจะอยู่ในโลกนี้ไม่เกิน ๑๐๐ ปี เพราะฉะนั้น ก็คงจะอยู่ในภพหนึ่งภพใด และเมื่อเป็นสุคติภูมิ ก็มีโอกาสที่จะได้อบรมเจริญปัญญาต่อไป

เพราะฉะนั้น เรื่องผล ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องคำนึงถึง แต่ควรเป็นผู้ที่ตรงต่อตัวเองว่า ปัญญารู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเพิ่มขึ้นไหม ในขณะที่สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

ความเพียรของท่านมากน้อยแค่ไหน และเป็นความเพียรในการอบรมเจริญปัญญาจริงๆ ที่จะละคลายกิเลส ดับความเห็นผิด หรือเป็นความเพียรเพราะหวังผลที่จะบรรลุ นี่เป็นสิ่งซึ่งต่างกันมาก เพียงแต่จะสังเกตสภาพของจิตใจว่า ความเพียรที่จะระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมในขณะนี้ เพื่อรู้ และละความไม่รู้ หรือหวัง และอยากที่จะเป็นพระโสดาบันบุคคล

ที่มา อ่าน และฟังเพิ่มเติม

มารดาของท่านพระสารีบุตร บรรลุธรรม