คาถาของพระอรหันต์
ท่านพระเตลุกานิเถระ ได้กล่าวคาถา มีข้อความว่า
เรามีความเพียรค้นคิดธรรมอยู่นาน ก็ไม่ได้ความสงบใจ ...
ทุกคนเร่าร้อน และไม่สงบใจอยู่บ่อยๆ ใช่ไหม บางคนพากันไปแสวงหาว่า ทำอย่างไรจิตใจจะสงบ มีข้อปฏิบัติอะไรที่ทำให้สงบได้ แต่จะต้องเข้าใจให้ถูกต้อง จริงๆ ว่า ความสงบจริงๆ นั้น จะมีได้เมื่อปัญญาเกิดขึ้นเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริงในเรื่องของกุศล ในเรื่องของอกุศล ในเรื่องของกรรม ในเรื่องของวิบาก
แม้ท่านพระเตลุกานิเถระท่านก็ได้กล่าวว่า
เรามีความเพียรค้นคิดธรรมอยู่นาน ก็ไม่ได้ความสงบใจ จึงได้ถามสมณพราหมณ์ทั้งหลายว่า ใครหนอในโลกเป็นผู้ถึงฝั่งแล้ว ใครเล่าเป็นผู้ได้บรรลุธรรมอันหยั่งลงสู่อมตะ เราจักปฏิบัติธรรมของใครซึ่งเป็นเครื่องให้รู้แจ้งปรมัตถ์ เราเป็นผู้มีความคด คือ กิเลสอันไปแล้วในภายใน เหมือนปลาที่กินเหยื่อฉะนั้น
ไม่ใช่ต้องการให้บอกว่าปฏิบัติอย่างไร ให้นั่งอย่างไร ให้เดินอย่างไร ให้นอนอย่างไร แต่ต้องการผู้ที่ประกาศทาง เป็นเครื่องตรัสรู้ ถ้าเป็นเครื่องตรัสรู้ คือ ให้สามารถรู้แจ้งลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏถูกต้องตามความเป็นจริง จึงจะปราศจากชรา และมรณะได้ ถ้าปฏิบัติแล้วไม่รู้ ท่านพระเตลุกานิเถระท่านก็ ไม่ปรารถนาข้อปฏิบัติ และหนทางนั้น
รับฟัง และ อ่านรายละเอียด
เตลุกานิเถรคาถา เราถูกผูกด้วยบ่วงใหญ่ คือ กิเลส*
พระเตลุกานิเถระ บำเพ็ญบุญญาธิการไว้แต่ปางก่อน
ขอถวายความนอบน้อมแด่พระอรหันต์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ด้วยเศียรเกล้า
พระศาสดาผู้มีอาวุธคือ ปัญญา ผู้อันหมู่ฤาษีอาศัยแล้ว เป็นที่พึ่งแก่เราผู้มีภัย เกิดแล้ว ผู้แสวงหาฝั่งคือนิพพานจากที่มิใช่ฝั่ง พระองค์ ได้ทรงประทานบันไดอันทอดไว้ดีแล้ว บริสุทธิ์ ทำด้วย ไม้แก่นคือธรรม เป็นบันไดมั่นคงแก่เรา ผู้ถูกกระแส ตัณหาพัดไปอยู่..
เช้านี้ ถูกน้ำพัดไปทางไหนบ้างคะ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ถ้าไม่รู้จัก ความจริงของธรรมแต่ละหนึ่ง ที่เป็นอารมณ์ของธาตุรู้ทั้งวัน ก็ถูกพัดไปตลอดเวลา ไปในห้วงน้ำ ใหญ่ ติดฝั่งซ้าย ติดฝั่งขวา จมลงในท่ามกลาง ถูกอมนุษย์จับไว้บ้าง ออกจากฝั่งที่ติดมานานแสนนาน ไปสู่ฝั่งโน้น ที่ไกลแสนไกล ไม่ได้เลย
ชาตินี้มีบุญ มหาศาล ที่ได้รู้ว่า ยังติดอยู่มากมาย จึงไม่ประมาทที่ต้องฟัง คำของพระศาสดา ด้วยความเคารพและอดทน พิจารณาความจริง ที่อยู่ ใกล้มาก แต่ถูกปิดไว้สนิทแน่น ด้วยอวิชชาเสมอ
กราบเท้าบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง
ขอบพระคุณสมาชิกบ้านธรรมะ ในธรรมทานค่ะ
ชาตินี้มีบุญมหาศาล ที่ได้ฟังคำของพระศาสดา ด้วยความเคารพและอดทน พิจารณาความจริง ที่ถูกปิดไว้ ด้วยอวิชชา
ยินดีในกุศลจิตครับ
เก็บไว้ในหทัย ...
"ไม่เชื่อใคร นอกจากคำจริง ซึ่งเป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อประโยชน์คือปัญญา ความเข้าใจถูก ซึ่งคนอื่นให้ไม่ได้ (คำของคนอื่น) มีแต่คำผิด คำไม่จริง คำไม่ตรง เพราะฉะนั้น ก็เขวไป เข้าใจผิด และไม่มีวันรู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หันหลังให้พระสัทธรรมในชาตินี้และชาติต่อไป ที่สำคัญที่สุดคือชาติต่อๆ ไปด้วย เพราะต้องเกิดอีกแน่นอน มากมายด้วยและถ้าสะสมความเห็นผิด ความไม่เข้าใจถูกจริงๆ ก็จะผิดไปเรื่อยๆ "
ขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาค อรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลผู้มีคุณทุกท่าน ทุกประการ