ผู้ใคร่การฟังธรรม

พระธรรมเป็นสัจจะ เป็นสภาพธรรมที่มีจริง ซึ่งทุกคนฟังแล้ว พิจารณาแล้ว ก็เห็นประโยชน์ และเพลิดเพลินในธรรมได้ เพลิดเพลินร่าเริงในกุศล

อีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องหญิงชาวบ้านกาฬุมพระผู้หนึ่ง ซึ่งมีศรัทธาในการฟังพระธรรมอย่างยากที่ใครจะมีได้

หญิงนั้นอุ้มลูกไปยังจิตตลบรรพตด้วยคิดว่า จักฟังพระธรรม ให้ลูกนอนพิงต้นไม้ต้นหนึ่ง ตนเองยืนฟังพระธรรมในระหว่างกลางคืน งูตัวหนึ่งกัดลูกที่นอนอยู่ ใกล้ๆ ทั้งๆ ที่นางดูอยู่ เข้าสี่เขี้ยวแล้วหนีไป

นางคิดว่า ถ้าเราจักบอกว่า ลูกของเราถูกงูกัด ก็จักเป็นอันตรายแก่การฟังพระธรรม นางคิดว่า เมื่อเรายังเวียนว่ายอยู่ในสังสารวัฏฏ์ เด็กคนนี้ได้เป็นลูกของเรามาหลายครั้งแล้ว เราจักประพฤติธรรมเท่านั้น แล้วยืนอยู่ตลอดทั้ง ๓ ยาม ประคองธรรมไว้ ได้บรรลุโสดาปัตติผลเมื่ออรุณขึ้นแล้ว ทำลายพิษงูในบุตรด้วยสัจจกิริยา แล้วอุ้มบุตรไป คนเห็นปานนี้ ย่อมชื่อว่าเป็นผู้ใคร่การฟังธรรม

นี่เป็นเรื่องในอดีตของพระโสดาบันท่านหนึ่ง

พระธรรมเป็นสัจจะ เป็นสภาพธรรมที่มีจริง ซึ่งทุกคนฟังแล้ว พิจารณาแล้ว ก็เห็นประโยชน์ และเพลิดเพลินในธรรมได้ เพลิดเพลินร่าเริงในกุศล ไม่ใช่เพลิดเพลินอย่างอกุศล แต่ใครจะรู้ว่า เคยฟังหรือไม่เคยฟังพระธรรมจากพระโอษฐ์มาก่อน และพระธรรมที่ทรงแสดงที่พระวิหารเชตวันหรือพระวิหารเวฬุวันนั้น ก็ไม่ต่างกับที่ท่านพระอานนท์ท่านได้ทรงจำและสังคายนา และท่านพระเถระทั้งหลายก็ทรงจำสืบต่อกันมา ซึ่งข้อความมีความไพเราะในอรรถ ถ้าเพียงแต่จะพิจารณาให้เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง

รับฟัง และ อ่านเพิ่มเติม

เรื่องในอดีตของพระโสดาบันท่านหนึ่ง

แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑๕๕