หมู่สัตว์รกทั้งภายใน รกทั้งภายนอก
ไม่รู้ความจริงว่า มีกิเลสมากสักเท่าไร เกิดอยู่บ่อยๆ เนืองๆ เป็นประจำ ถ้าไม่รู้สภาพธรรมตามปกติตามความเป็นจริง จะดับหรือจะละตัณหานี้ได้ไหม เป็นเรื่องของตัวท่านเอง คือ เรื่องของผู้ที่มีความรก ทั้งภายใน ทั้งภายนอก หรือว่าถูกรกชัฏหุ้มห่อแล้ว ซึ่งจะต้องเป็นผู้ที่ตั้งมั่นในศีล อบรมจิต และปัญญาให้เจริญ จึงจะสามารถดับกิเลสได้
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค สัตติวรรคที่ ๓ ชฎาสูตรที่ ๓ ซึ่งเป็นข้อความที่แสดงให้เห็นความสำคัญของศีล มีข้อความว่า
เทวดากล่าวคาถานี้ ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า
หมู่สัตว์รกทั้งภายใน รกทั้งภายนอก ถูกรกชัฏหุ้มห่อแล้ว ข้าแต่พระโคดม เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์ขอถามพระองค์ว่า ใครพึงถางรกชัฏนี้ได้
พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถาว่า
นรชนผู้มีปัญญา ตั้งมั่นในศีล อบรมจิต และปัญญาให้เจริญอยู่ เป็นผู้มีความเพียร มีปัญญารักษาตน ภิกษุนั้นพึงถางรกชัฏนี้ได้ ราคะก็ดี โทสะก็ดี อวิชชาก็ดีบุคคลทั้งหลายใด กำจัดเสียแล้ว บุคคลทั้งหลายนั้น เป็นผู้มีอาสวะสิ้นแล้ว เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตัณหาเป็นเครื่องยุ่ง อันบุคคลทั้งหลายนั้น สางเสียแล้ว นามก็ดี รูปก็ดี ปฏิฆสัญญา และรูปสัญญาก็ดี ย่อมดับหมดในที่ใด ตัณหาเป็นเครื่องยุ่งนั้น ย่อมขาดไปในที่นั้น
ขอเชิญรับฟัง
"พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงเรื่องของกุศลธรรมไว้มาก และทรงแสดงชี้แจงเรื่องของอกุศลธรรมทั้งหมดไว้โดยละเอียด เพื่อให้เห็นโทษของอกุศล และเห็นคุณของการอบรมเจริญกุศล โดยประการที่จะทำให้ผู้ฟังได้พิจารณาบ่อยๆ เนืองๆ โดยประการทั้งปวง เพื่อจะเป็นปัจจัยให้กุศลจิตเกิดขึ้น"
ขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลผู้มีคุณทุกท่าน ทุกประการ
ใน ปกรณ์วิเสส วิสุทธิมรรค มีข้อความว่า
คำว่า ชัฏ นั้น เป็นชื่อแห่งตัณหาเพียงดังข่าย จริงอยู่ ตัณหานั้น ชื่อว่า ชัฏ เพราะอรรถว่า เพียงดังชัฏ กล่าวคือ เซิงเรียวหนามของกอไผ่ เป็นต้น
เพราะอรรถว่า เกี่ยวประสานไว้ เพราะเกิดขึ้นบ่อยๆ ด้วยสามารถแห่งความลุ่มๆ ดอนๆ ในอารมณ์ทั้งหลาย มีรูปารมณ์ เป็นต้น ก็ตัณหานี้นั้น เรียกว่าชัฏภายใน ชัฏภายนอก เพราะเกิดขึ้นในบริขารของตน บริขารของผู้อื่น ในอัตภาพของตน อัตภาพของผู้อื่น และในอายตนะภายใน อายตนะภายนอก
ยินดีในกุศลจิตครับ