ความแตกต่างของชีวิตคน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 23] พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ ๒๕๑ จูฬกัมมวิภังคสูตร

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูกร มาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้

ชีวิตจริงๆ ก็มีอยู่ ๒ ส่วนใหญ่ๆ คือ ส่วนหนึ่งเป็นผลของกรรมที่ได้กระทำแล้ว และอีกส่วนหนึ่งเป็นการสะสมเหตุ ซึ่งมีทั้งดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ตามการสะสมของแต่ละบุคคล ซึ่งเป็นแต่ละหนึ่ง ไม่เหมือนกันเลย

การได้รับสิ่งที่น่าปรารถนาบ้าง ไม่น่าปรารถนาบ้างนั้น ล้วนเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ไม่มีใครทำให้ แต่เป็นเพราะกรรมที่ได้กระทำแล้วในอดีต ซึ่งก็ไม่สามารถจะรู้ได้ว่า เป็นกรรมที่เคยกระทำมาแล้วตั้งแต่ชาติใด เพราะเรื่องของกรรมนั้นหลากหลายมาก มีความละเอียดลึกซึ้งมาก แต่ที่พอจะเข้าใจได้ ก็คือ เมื่อเหตุไม่ดี ผลที่เกิดขึ้นก็ต้องเป็นผลที่ไม่ดีไม่น่าปรารถนาไม่น่าใคร่ ไม่น่าพอใจ แต่ถ้าเป็นเหตุที่ดีแล้ว ก็ย่อมทำให้เกิดผลที่ดี ที่น่าปรารถนา น่าใคร่น่าพอใจ เป็นธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ

ขอเชิญศึกษาข้อความจากพระไตรปิฎกเพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ

จูฬกัมมวิภังคสูตร ว่าด้วยกฏแห่งกรรม
มัลลิกสูตร - เหตุที่ทำให้มาตุคามมีรูปงาม ทราม
ตมสูตร ว่าด้วยบุคคลในโลก ๔ จําพวก

... ยินดีในกุศลของคุณ Kuat639 และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...