นอนเพลิน หมกมุ่นในการนอน
หมกมุ่นในการนอนสบาย นอนเพลิน ไม่กระทำหน้าที่ของตนให้ถูกต้องตามควรที่จะกระทำ บางท่านอาจเคยเป็นห่วงเรื่องการนอน คิดว่าท่านนอนน้อยไป หรือว่านอนไม่หลับ แต่ถ้าสติเกิดในเวลานั้นที่ไม่หลับ จะเห็นคุณค่าว่า การตื่นมีประโยชน์จริงๆ
ท่านจะนอนไม่หลับด้วยเหตุผลใดก็ตาม ไม่ควรจะกังวลเลย ถ้าสติเกิดจะเห็นค่าของการรู้ลักษณะของนามธรรม และรูปธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนั้นตามความเป็นจริง เพราะว่านามธรรม และรูปธรรมแต่ละขณะย่อมเกิดขึ้นตามความวิจิตรของการสะสมของจิตของแต่ละท่าน
ทุกคนนอนอยู่ในเวลานอน แต่ว่าความวิจิตรของจิตทำให้สภาพนามธรรมทั้งหลายที่เกิดปรากฏในขณะนั้นต่างๆ กันไปตามการสะสม ซึ่งในขณะนั้นไม่ใช่ตัวตน แต่ถ้าสติไม่เกิด ไม่ระลึกรู้ จะไม่เห็นความไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์บุคคลของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนั้นตามปกติตามความเป็นจริงเลย ซึ่งความวิจิตรของสภาพธรรมเป็นสิ่งที่ปัญญาควรจะรู้ชัด จึงจะละการยึดถือสภาพธรรมที่เกิดวิจิตรต่างๆ นั้น และรู้ว่าเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยจริงๆ
ข้อความใน อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต กุสลสูตร ข้อ ๒๘๘ มีข้อความเกี่ยวกับเรื่องการนอนว่า
ขอเชิญรับฟัง
กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า
พอใจในการนอนสบาย แล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นเด็กอ่อนนอนหงาย ถ้าไม่มีพี่เลี้ยงผู้ดูแลช่วยเหลือ ก็มีแต่อันตราย หยิบสิ่งที่เป็นโทษเข้าปาก ด้วยความไม่รู้และติดข้อง ผู้ที่ท่านฟังพระธรรมแล้วเข้าใจถูก จึงรู้คุณของพี่เลี้ยงที่คอยดูแลอนุเคราะห์ให้มีความเข้าใจถูกตามความจริงจนเจริญวัย ค่อยๆ นำไปสู่ความปลอดภัย ตามลำดับขั้น ท่านจึงกล่าวเตือนผู้ที่ยังไม่ปลอดภัย
กราบเท้าบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
และขอบพระคุณมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาในการเผยแพร่พระธรรม กราบอนุโมทนายื่งค่ะ
ศึกษาเพิ่มเติมที่
