ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สุ. สูงสุด คือ การระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ เพื่อรู้ ความจริงของสภาพธรรมนั้นๆ ว่า ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล จนในที่สุด ก็รู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ แต่ถ้าเราคิดว่าเราอยากจะถึงนิพพานโดยปัญญาไม่เกิดเลย จะไปปฏิบัติอะไรก็ตาม ก็ไม่ชื่อว่าปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

เมื่อสภาพธรรมมี การประจักษ์ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังเกิดดับได้ ไม่ใช่อวิชชาจะประจักษ์ได้ แต่ต้องปัญญาที่อบรมเจริญแล้วเท่านั้นจึงประจักษ์ได้ ด้วยเหตุนี้จึงต้องฟังพระธรรมเพื่อให้เกิดความเข้าใจ ซึ่งเป็นการอบรมเจริญปัญญา รู้ลักษณะของสภาพธรรม จนในที่สุดก็รู้แจ้งได้ จึงจะชื่อว่า ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม คือ เหตุต้องตรงกับผล

ที่มา และ รับฟังเพิ่มเติม ...

แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 2015

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง