มหาปเทส 4 คืออะไร?
รบกวนผู้รู้ธรรมและสหายธรรมช่วยตอบด้วยครับ
๑. พอดีผมไปที่วัดมา ได้สนทนากับท่านเจ้าอาวาสที่รู้จัก ได้คุยกับท่านเรื่องการรับเงินทอง ที่พระภิกษุไม่ควรรับเพราะอาบัติ เป็นนิสสัคคียปาจิตตีย์ แต่ท่านให้เหตุผลว่าสมัยนี้พระไม่มีเงินก็ไปไหนไม่ได้ไม่เหมือนสมัยก่อน แล้วอีกอย่าง วัดท่านไม่มีลูกศิษย์และไวยาวัจกร ท่านก็อธิบายด้วยว่าที่เคยอ่านพระไตรปิฎกมา พระพุทธเจ้ามีข้อยกเว้นในข้อวินัยถ้ามีเหตุสุดวิสัย ในที่นี้ท่านบอกว่าคือ มหาประเทส ๔ ผมไม่รู้ว่าเขียนผิดหรือเปล่า พอดีไม่มีหนังสือพระไตรปิฎก เลยไม่ได้ค้นคว้าดู แต่ก็สงสัยครับ? ว่าจริงๆ แล้วมีข้อยกเว้นในเหตุที่สุดวิสัยด้วยหรือครับ และ
๒. พระมีการปลงอาบัติทุกเช้าเย็นหรือครับ? ท่านบอกว่าศีล ๒๒๗ ข้อ พระก็ผิดได้ แต่ต้องปลงอาบัติ หากตายตอนผิดศีล และไม่ปลงอาบัติ ก็ต้องได้รับโทษตอนสุดท้ายที่ผิดศีล แต่มีปาราชิก ที่ปลงอาบัติไม่ได้ต้องสึกครับ ท่านว่าอย่างนั้น แล้วสรุปว่าหากรับเงิน แล้วมาปลงอาบัติกระทำได้หรือไม่ครับ?
ขออนุโมทนาบุญกับคำตอบของทุกท่านนะครับ
มหาประเทศหรือมหาปเทส คือ หลักสำหรับอ้างใหญ่หรือข้ออ้างใหญ่ ในพระวินัยก็มีและในพระสูตรก็มี ในพระวินัยทรงแสดงไว้เป็นหลัก เพื่อให้ถือปฏิบัติตามครรลองนี้ แต่ไม่ใช่เป็นข้ออ้างที่จะก้าวล่วงสิกขาบทที่ทรงแสดงไว้ คือ สิ่งใดที่มิได้ทรงบัญญัติไว้ว่าไม่ควร แต่สิ่งนั้น เข้ากับของที่ไม่ควรแก่สมณะเพศ สิ่งนั้นก็ไม่ควร (เป็นอาบัติ) เช่น สิ่งของที่ไม่มีในสมัยครั้งพุทธกาล แต่มีในสมัยนี้ เช่น รถยนต์ เกมส์ทั้งหลายเป็นต้น ไม่สมควรแก่บรรพชิต แต่เรื่องเงินทองทรงบัญญัติไว้ชัดเจน ไม่มีข้อยกเว้น ภิกษุรับเมื่อไหร่เป็นอาบัติ
จริงๆ แล้วในยุคนี้ ถ้าภิกษุตั้งใจประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ไม่รับเงินทองอยู่ได้สบาย ไม่เศร้าหมองด้วย อนึ่งพระภิกษุรับเงินแล้วไม่กระทำให้ถูกต้องตามพระวินัย คือ ไม่สละเงินนั้นก่อน การปลงอาบัตินั้นใช้ไม่ได้ ไม่ชื่อว่าเป็นการปลงอาบัติ คือ ยังมีอาบัติติดตัวอยู่ และอาบัติหนักคือ สังฆาทิเสส เมื่อภิกษุต้องเข้าแล้วปลงไม่ได้ ต้องแก้ไขด้วยวิธีอยู่กรรม (ปริวาส มานัต) อาบัตินิสสัคคียะ เมื่อภิกษุต้องเข้าแล้วต้องเสียสละวัตถุนั้นก่อนจึงปลงอาบัติได้
ขอเชิญอ่านมหาปเทสในความเห็นที่ ๒
อนุโมทนากับการเอื้อเฟื้อครับ
และ
ขอบพระคุณความรู้นี้ครับ
