เรื่องการปฏิบัติธรรม
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ ...
จะเริ่มปฏิบัติธรรมในขั้นสูงต้องเริ่มอย่างไรครับ สาธุ...
ข้อความบางตอนจาก ....
ความเห็น 4
จึงสรุปได้ว่า ปฏิบัติธรรม คือการถึงเฉพาะลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ขณะใดที่สภาพธรรมปรากฎให้รู้ สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรมขณะนั้น ก็ถึงเฉพาะที่ลักษณะของสภาพธรรมว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา จึงเป็นความหมายที่ถูกต้องของการปฏิบัติธรรม คือการถึงเฉพาะลักษณะของสภาพธรรมว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา เพราะสติและปัญญาที่เกิดรู้ตามความเป็นจริง ปัญญาทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น ต้องเริ่มที่การฟังพระธรรมในแนวทางที่ถูกต้อง เท่านั้น
ต้องอดทนและไม่ใจร้อนในการอบรมเจริญปัญญาให้ค่อยๆ เข้าใจธัมมะทีละเล็กทีละน้อย เหมือนกับการจับด้ามมีดกว่าจะเห็นการสึกต้องใช้เวลาในการจับนานมากๆ
ฟังธรรมะเพื่อน้อมนำมาประพฤติปฏิบัติตามค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
ต้องค่อยเป็นค่อยไป เหมือนต้นไม้ที่มิได้เกิดแล้วงอกงามเป็นไม้ใหญ่ในทันทีต้องเป็นไปตามลำดับขั้นต้องเป็นผู้ว่าง่าย อ่อนน้อม หันเข้าหาบัณฑิตผู้เป็นกัลยาณมิตรทั้งหลาย พระธรรมที่พระบรมศาสดาตรัสรู้แล้วนั้นมีเป็นอันมากนับประมาณไม่ได้ แม้นใบไม้ที่ร่วงแล้วในภาพนั้นจะนับไม่ไหวยังไม่ได้จำนวนแม้เศษเสี้ยวหนึ่งแห่งส่วนของพระธรรมนั้นจะอาศัยหนทางลัดที่ผิด หวังให้เป็นผู้รู้ตามในทันทีได้อย่างไร จากดิฉันผู้เคยเห็นผิดแต่กำลังค่อยๆ ศึกษาใหม่เพื่อความเห็นถูกโดยความเมตตาของกัลยาณมิตรผู้อาวุโส คือท่านอาจารย์สุจินต์ บุคลากรใน มศพ. และบ้านธัมมะรวมถึงผู้ร่วมสนทนาในกระดานสนทนาธรรมผู้แวะเข้ามาทุกท่าน
อบรมเจริญกุศลทุกประการและอบรมปัญญาเพื่อดับกิเลส กุศลทุกประการ คือการปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ตามแต่ระดับของกุศลนั้น
ขออนุโมทนาครับ
ผู้สะสมความเห็นถูกแม้หลงทางไปบ้างก็ยังมีโอกาสได้กลับมาสู่ความเห็นถูกอีกการสนทนาก้บผู้เห็นคลาดเคลื่อนจากคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นความลำบากที่จะพูดให้เขาเข้าใจถูกต้องในพระธรรมนั้น จึงเห็นและทราบซึ้งในความเมตตากรุณาของสหายธรรมทั้งหลาย โดยเฉพาะท่านอาจารย์สุจินต์ และที่สำคัญยิ่งในพระมหากรุณาคุณคือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ถึงยากลำบากประการใด เราทุกคนที่พอมีกำลังสติปัญญาช่วยเหลือเกื้อกูลได้ก็ขอให้เจริญกุศลกันต่อไป
ดิฉันจำคำพูดของท่านอาจารย์สุจินต์ได้ว่า การหลงลืมสติเหมือนคนป่วยอ่อนแอไม่มีกำลัง การมีสติระลึกรู้ในสภาพธรรมที่กำลังปรากฎ คือการลุกขึ้นตั้งต้นหัดเดินกันใหม่ แล้วก็ล้มลงไปอีกเพราะหลงลืมสติ เป็นเช่นนี้เรื่อยไปในชีวิตประจำวัน กว่าจะก้าวไปได้แต่ละก้าว (การระลึกรู้ในนามธรรมหรือรูปธรรม) ก็ยากเย็นแสนเข็ญ แต่ที่สำคัญ คือไม่ลำบากทุกข์ร้อนกระวนกระวายเหมือนความต้องการของโลภะ ไม่พักไม่เพียรสักวันหนึ่งก็ถึงที่หมาย
ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกท่านค่ะ
ส่วนใหญ่ของพุทธศาสนิกชน จึงปฏิบัติธรรมขั้นทาน และขั้นศีล แต่การปฏิบัติธรรมขั้นอบรมเจริญความสงบของจิต หรือขั้นอบรมเจริญปัญญานั้นจะต้องศึกษาให้เข้าใจโดยละเอียด จึงจะอบรมเจริญได้
ขั้นอบรมเจริญปัญญานั้นต้องศึกษาให้เข้าใจโดยละเอีอด เริ่มจากการฟังพระธรรมให้เข้าใจและพิจารณาไตร่ตรองจนเป็นความเข้าใจของตนเองจริงๆ และที่สำคัญ คือการมีกัลยาณมิตรคอยแนะนำให้มีความเห็นถูกเข้าใจถูกในสภาพธรรมตามความเป็นจริงอย่างท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ค่ะ
กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ
กราบอนุโมทนาคำอธิบายท่านอาจารย์ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านแสดงความคิดเห็นครับ....
แล้วจะต้องการเริ่มปฏิบัติธรรมจะต้องทำอย่างไรครับ สาธุ....
