กุศลขั้นอนุโมทนากับกุศลของการแบ่งบุญ
เรียนถาม กุศลขั้นอนุโมทนา กับกุศลของการแบ่งบุญ ขออภัยด้วยนะครับที่ประโยคยังพูดในทำนองคาดหวัง หรือหวังผลในบุญนั้นๆ อยู่
๑. ต่างกันเช่นไร? ทราบมาว่าบุญที่สำเร็จโดยอนุโมทนา เราได้เสี้ยวหนึ่งของบุญที่เขาทำเช่นได้ ๒๐% แต่บุญที่เราขอแบ่ง อุปมาเหมือนได้๑๐๐%
๒. ผู้อนุโมทนา แม้เดินผ่านพิธีที่เขามีการให้ทานกัน เช่น สังฆทาน แล้วอนุโมทนา สาธุการบุญดังกล่าว สำเร็จแก่ผู้อนุโมทนาหรือไม่
๓. การขอแบ่งบุญจากผู้ที่ทำบุญ ผู้ขอแบ่งบุญได้รับผลแห่งบุญนั้นเท่าๆ กับผู้ทำหรือไม่ และทั้งผู้ให้บุญนั้น กับผู้ขอแบ่ง หากยังต้องเกิดอีก กรรมจะต้องมาสัมพันธ์กันในการช่วยเหลือเอื้อเฟื้อกันหรือไม่?
๔. ข้อ ๓ หากใช่อย่างนั้น การที่บุคคลหนึ่งไปนมัสการสังเวชนียสถาน ตามที่พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า ไปด้วยศรัทธาและความเชื่อ ผู้นั้นกายแตกจักไม่ไปอบายทั้ง ๔ หากเราไม่ได้ไป แต่ขอแบ่งบุญ ซึ่งเราเองก็มีความเชื่อและศรัทธาในพระพุทธองค์มาก การขอแบ่งบุญของเรา ถือว่าเมื่อกายแตกจักไม่ไปอบายทั้ง ๔ เช่นกันหรือไม่?
ขออนุโมทนา
๑. บุญ คือขณะที่เป็นกุศลจิต บุญเป็นนามธรรม วัดเป็นปริมาณหรือจำนวนเหมือนรูปธรรมไม่ได้ครับ การอนุโมทนาในกุศลจิตของผู้อื่น หรือที่ผู้อื่นอุทิศให้ เหมือนการจุดประทีปต่อๆ กันไป จะเป็นบุญมากหรือบุญน้อยขึ้นอยู่กับจิต ไม่ขึ้นอยู่กับการกล่าวอย่างเดียว
๒. ขึ้นอยู่กับสภาพของจิตในขณะนั้นครับ เพราะเด็กก็กล่าวตามโดยที่ไม่รู้ความหมายได้
๓. คำตอบแรกจากข้อ (๑.) คำตอบที่สอง เรื่องผลของกรรม เป็นอจิณไตย ไม่ควรคิด แต่ผลจากการกระทำกุศลย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายทั้งในชาตินี้และชาติหน้าครับ
๔. ควรเข้าใจว่า การอนุโมทนาในกุศลกรรมที่ผู้อื่นได้กระทำ ก็เป็นกรรมดีกรรมหนึ่งแต่จะสามารถเป็นกรรมที่ช่วยให้พ้นการไปอบายภูมิ ๔ ในชาติต่อไปได้หรือไม่ก็สุดวิสัยเหมือนกัน เพราะไม่มีใครรู้ว่า จุติจิตจะเกิดขณะไหน ถ้ายังเป็นปุถุชนย่อมจะมีโอกาสเป็นไปได้ ที่จะต้องไปสุ่ทุคติวินิบาต นรก เพราะยังเป็นผู้ที่มีคติไม่แน่นอน ต้องถึงความเป็นพระโสดาบันก่อนเท่านั้น ซึ่งก็ยังอีกนานครับ แต่กำหนดไว้ได้เลยว่า ชาติหน้าต้องไปเกิดในกามภูมิ ๑๐๐ % เพราะไม่สามารถอบรมเจริญปัญญา จนกระทั่ง ได้รูปฌานหรืออรูปฌานในชาตินี้ได้ครับ
อนุโมทนาในความสนใจพระธรรมครับ
การที่เราทำกุศลอย่างใดอย่างหนึ่งในบุญ ๑๐ อย่าง แล้วเราก็บอกเพื่อน ให้เขามีส่วนแห่งบุญที่เราทำ บุญกุศลที่เราทำ ก็ไม่ได้ลดลง มีแต่เพิ่ม เปรียบเหมือนมีเทียน 1 เล่ม แล้วให้คนอื่นจุดต่อ กี่คนก็ได้ค่ะ และการที่เห็นใครทำความดี แล้วจิตเป็นกุศลยินดีกับเขา ด้วยก็เป็นบุญเป็นกุศลของผู้อนุโมทนาค่ะ
บุญ เป็นสภาพของจิตที่ดีงาม ถ้าแบ่งได้พระพุทธเจ้าคงแบ่งให้สัตว์โลกทั้งหมดแล้วจะได้พ้นทุกข์กันหมดเลย จริงไหมครับ เพื่อความเข้าใจถูกต้องเพิ่มขึ้นเรื่องบุญ
ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่ บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ กับไตรสิกขา
บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ที่ประกอบด้วยสติปัฏฐาน ขออนุโมทนาครับ คือมีสภาพจิตที่ยินดีด้วยกับความดีงามเช่นการศึกษาพระธรรมที่ท่านกำลังมีอยู่ ไม่ได้ขอแบ่งบุญของท่าน และท่านก็แบ่งให้ผมไม่ได้ด้วย
