นางปฎาจารา
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท
เรื่องนางปฎาจารา
พระศาสดาทรงสดับคำของนางปฎาจาราแล้ว จีงได้ตรัสว่าอย่าคิดเลยปฎาจาราเธอมาสู่สำนักของผู้สามารถจะเป็นที่พึ่งพำนักอาศัยของเธอได้ เหมือนอย่างว่า บัดนี้บุตรคนหนึ่งของเธอถูกเหยี่ยวเฉี่ยวไป คนหนึ่งถูกน้ำพัดไป สามีตายแล้วที่ทางเปลี่ยว มารดาบิดาและพี่ชายถูกเรือนทับฉันใด น้ำตาที่ไหลออกของเธอผู้ร้องไห้อยู่ในสังสารนี้ในเวลาที่ปิยชนมีบุตรเป็นต้นตาย ยังมากกว่าน้ำแห่งมหาสมุทรทั้ง ๔ ก็ฉันนั้นเหมือนกัน ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า
"น้ำในมหาสมุทรทั้ง ๔ มีประมาณน้อย น้ำตาของคนผู้อันทุกข์ถูกต้องแล้ว เศร้าโศกมิใช่น้อย มีมากกว่าน้ำในมหาสมุทรนั้น แม่น้องหญิง เหตุไรเธอจึงประมาทอยู่เล่า"
ธรรมเตือนใจ หน้า ๔๒
หนังสือ แด่ผู้มีทุกข์
โดย อ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ข้อมูลเพิ่มเติม...
ประวัติของท่าน เป็นข้อคิด ที่น่าพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง
ขออนุโมทนาค่ะ
"ปฏาจารา ข้อนั้น เป็นอย่างนั้น ด้วยว่า ความเป็นอยู่วันเดียวก็ดี ขณะเดียวก็ดี ของผู้ เห็นความเกิดขึ้น และความเสื่อมไป แห่งปัญจขันธ์เหล่านั้น ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ตั้ง ๑๐๐ ปี ของผู้ไม่เห็นความเกิดขึ้น และความเสื่อมไป แห่งปัญจขันธ์
ขออนุโมทนา
ผู้มีชีวิตอยู่วันเดียวแต่เจริญสติปัฏฐาน ประเสริฐกว่าผู้มีชีวิตอยู่ร้อยปี แต่ไม่ได้เจริญสติปัฏฐาน
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒-หน้าที่ 275
เรื่องพระวนวาสีติสสเถระ
น้ำตาของมนุษย์มากกว่าน้ำในมหาสมุทร พระศาสดา เสด็จถึงที่อยู่ของสามเณรนั้นแล้ว เสด็จขึ้นสู่ยอดภูเขา ก็มหาสมุทรย่อมปรากฏแก่ผู้ที่ยืนอยู่บนยอดภูเขานั้น
พระศาสดา ตรัสถามสามเณรว่า "ติสสะ เธอยืนอยู่บนยอดเขา แลดูข้างโน้นและ ข้างนี้ เห็นอะไร"
สามเณร เห็นมหาสมุทร พระเจ้าข้า
พระศาสดา เห็นมหาสมุทรแล้วคิดอย่างไร
สามเณร ข้าพระองค์คิดอย่างนี้ว่า 'เมื่อเราร้องไห้ในคราวที่ถึงทุกข์ น้ำตาพึงมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งสี่' พระเจ้าข้า
พระศาสดา ตรัสว่า "ดีละ ดีละ ติสสะ ข้อนี้เป็นอย่างนั้น เพราะน้ำตาอันไหลออก ในเวลาที่สัตว์ผู้หนึ่งๆ ถึงซึ่งทุกข์ พึงเป็นของมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งสี่ โดยแท้" ก็แล ครั้นตรัสคำนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-
"น้ำในมหาสมุทรทั้งสีนิดหน่อย น้ำคือน้ำตา ของนระผู้อันทุกข์ถูกต้องแล้ว เศร้าโศกอยู่ มี ประมาณไม่น้อย มากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งสี่นั้น สหาย เพราะเหตุไร ท่านจึงยังประมาทอยู่"
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์